Market	Types of Assets	Volatility	Liquidity	Bull	Bear	Central Bank UP	Central Bank DOWN
FOREX	Dollar, Euro, Pound, Yen	5	1	Deflation	Inflation	BULL	BEAR
CRYPTO	Bitcoin, Ethereum, Dogecoin	1	2	Crypto Rally	Bear Market	BEAR	BULL
STOCK	Tesla, Amazon, Microsoft	2	3	Market Rally	Market Crash	BEAR	BULL
BONDS	US Treasury, Staatsbon, Eurobonds	4	4	Flight to Safety	Low Interest	BULL	BEAR
FUTURES	Oil, Gas, Gold, Silver, Corn, Wheat	3	5	Energy Crisis	Good Times	BEAR	BULL
TRUSTS	Real Estate, Venture Capital, Art	6	6	Inequality	Revolution	BEAR	BULL

‘Hoe kan al dat geld zomaar verdampen?’ is de vraag na een beurscrash. Het is niet zo dat de ene koers daalt en de andere stijgt, nee, ineens staan alle pijlen op rood. Mensen voelen aan dat de financiële markten een zero-sum game zijn, waarbij er altijd winnaars en verliezers zijn. Maar wie dan de winnaars zijn als iedereen lijkt te verliezen, dat is minder duidelijk.

Er zijn andere manieren om kapitaal een plekje te geven. Om die verschillende plekjes duidelijk van elkaar te scheiden heb ik een tabel gemaakt met zes markten: STOCKS, CRYPTO, BONDS, FUTURES, TRUSTS, FOREX. Laten we deze markten ‘huizen’ noemen, zoals de huizen van Zweinstein in Harry Potter. Zo kunnen zelfs mensen die slecht zijn met cijfers het volgen.

Wat we nu gaan doen is een rondje langs de verschillende huizen maken, ik ben jullie tour guide. We gaan het hebben over de geschiedenis van het huis, de belangrijkste hoofdrolspelers en de positie die dat huis heeft in de financiële markten. Ik ga ook een paar belangrijke vragen beantwoorden over hoe geld zich gedraagt in dat huis. Bij de liquiditeit gaat het er over hoe makkelijk het is om je ticket te verkopen. Met andere woorden, hoe makkelijk is het om de zaal te verlaten, terug naar Dollar Street en de Eurolaan? Als je een concertticket hebt maar je wil toch niet gaan, maar niemand kent de artiest, dan is die ticket niet liquide. Heb je een ticket voor TAYLOR SWIFT (jaja, ook op erwt kan er geen artikel verschijnen zonder dat het gaat over TAYLOR SWIFT), dan ben je die ticket ZO kwijt. De markt voor TAYLOR SWIFT TICKETS is heel liquide.

De volatiliteit gaat over hoe sterk de waarde van het spul stijgt of daalt. Is het een kalm huis met een bejaard echtpaar of lijkt het meer op het huis van de stampertjes van Puk van de Petteflat, waar iedereen in het wilde weg rondrent? Als je op ticket swap kijkt, en de ene dag kun je een ticket voor TAYLOR SWIFT kopen voor slechts €380, maar de volgende dag is dat alweer €1873, en de dag daarna €253, dan worden mensen he-le-maal gek. En dan bedoel ik niet de Swifties, die waren al gek. Nee, ik bedoel dan komen er speculanten op de handel af, die gaan tickets goedkoop inkopen en duur verkopen. Daar kun je vanalles van vinden maar niet vandaag, ik wou alleen uitleggen wat volatiliteit is.

Dan die vermaledijde Centrale Bank, de grote roerganger in de financiële markten. Het enige dat ze doen is om de paar maanden de rente omhoog of omlaag gooien. Wat vinden onze Huizen daarvan? Vinden ze hoge rente goed (bullish) of slecht (bearish)? Als we dat goed onder de knie hebben, dan krijgen we een steeds beter zicht op wie de winnaars zijn en wie de verliezers… op de financiële markten…. LET’S GO!

The House of STOCKS (est. 1792)

Het huis van STOCKS staat traditioneel in Wall Street, in New York, bij de Stock Exchange. Ik heb hun stichtingsjaar dan ook gepakt als stichtingsdatum. De aandelenmarkt doet de handel in tweedehands aandelen. Waarom tweedehands? Omdat het gaat over de handel nadat een bedrijf aandelen heeft uitgegeven. Het is dus niet zo dat als een aandeel veel waard is, dat het bedrijf dan ook meer geld heeft. Wel is het zo dat de oprichters van het bedrijf, en vaak ook de werknemers, bezitter zijn van (een relatief groot deel van) de aandelen en deze vaak nog niet verkocht hebben. Daardoor zijn de oprichters van de grootste bedrijven zogenaamd de rijkste mensen ter wereld: Mark Zuckerberg, Elon Musk, Jeff Bezos. Ze hebben hun aandeel nog niet verkocht, dus het is allemaal op papier, maar op papier is goed genoeg, zeker als je tegen een lage rente geld kan lenen met je aandelen als onderpand.

De volatiliteit in het huis van STOCKS is erg groot. Daarom kunnen de media ook de hele tijd sappige stukjes schrijven over Bezos die zoveel honderden miljoenen armer of rijker wordt op korte tijd. Er is een koers die schommelt, tot maximaal 10% per dag. Dus als je 1000 euro STOCKS hebt dan heb je morgen 900 euro, of 1100 euro, maximaal, met grote passen zodat we snel thuis zijn en vooral om het huis van STOCKS te kunnen vergelijken met de andere huizen.

Dan de liquiditeit, dat is de vraag hoe makkelijk het is om je aandelen om te wisselen in euro’s (of dollars). Inwisselen voor euro’s is weer te kort door de bocht, je moet je aandeel namelijk kunnen verkopen. Liquiditeit is dus de vraag: ‘hoe makkelijk is het om dit ding te verkopen?’. In principe zouden STOCKS heel liquide moeten zijn. Ware het niet dat ik via BUX Zero 100 aandelen Atos had, daar 60% winst op had gepakt en dat die motherfuckers mijn verkooporder hebben geannuleerd. Liquide my ass. Er moeten kopers zijn, dat is de kern van de zaak. Voor de grote aandeelhouders zoals Zuck, Lon en Jeffrey is liquiditeit een behoorlijke kopzorg, want als zij ineens al hun aandelen willen verkopen dan gaan wij allemaal denken dat dat wel erg verdacht is en dan zijn er dus geen kopers meer. Dus voor de kleine visjes in een grote STOCK is liquiditeit erg hoog, voor de kleine visjes in een kleine STOCK is liquiditeit een probleempje, en voor hele grote vissen is de liquiditeit zelfs in een hele grote STOCK nog steeds een enorm groot probleem. Daarom leven grote aandeelhouders dus ook op krediet, ze kunnen niet verkopen zonder dat de markten zich een hoedje schrikken en ze ineens honderden miljoenen euro’s armer zijn.

Dan de Bulls en Bears (zie: Het Beest van de Beurs). Bull is groen en Bear is rood. De terminologie voor STOCK is heel simpel en voordehandliggend. Bull is ‘Market Rally’ en Bear is ‘Market Crash’.

Dan de Centrale Bank, dit is in dit hele huizenspel de grote variabele (zie: Alles wat je moet weten over Negatieve Rente). Wat zij met de rente doen heeft grote invloed op hoe de verhoudingen liggen. Als de Centrale Banken de rente laten stijgen, dan daalt de STOCK, doen ze de rente dalen, dan stijgt de STOCK. Het hoe en waarom ga ik hier niet uitleggen. Op naar het volgende huis.

The House of CRYPTO (est. 2015)

Dit huis is nog vrij jong, opgericht in 2015 met een PDF-bestandje van de anonieme internetgebruiker Satoshi Nagamoto. Je hebt er vast wel eens iets over gelezen. Bitcoin is de grote naam in het Crypto-wereldje, de locatie van dit huis is El Salvador waar CRYPTO door de president is uitgeroepen tot een wettig betaalmiddel, waarmee ook de Salvadoriaanse belastingen kunnen worden betaald. De persoon die het meest te winnen en te verliezen heeft bij de Bitcoin-koers is Michael Saylor die bijna 18.000 bitcoins heeft. In euro’s van vandaag is dat ongeveer een miljardje, maar hij denkt dat daar nog wel wat nullen bij kunnen.

Er zijn nog andere investeringsmogelijkheden in het huis van CRYPTO. De bekendste is Ethereum, van de übernerd Vitalik Buterin en dan is er nog een lange lijst nog veel obscuurdere coins. Het grappige is dat bedrijven door een coin uit te geven eigenlijk hetzelfde doen als wanneer ze een aandeel uitgeven, namelijk geld ophalen. De term ICO rijmt ook op IPO. Die soort dwarsverbandjes gaan we nog heel veel zien. Het voor- en nadeel van het CRYPTO versus STOCKS is dat die eerste minder wet- en regelgeving is ondergaan. Voordeel: zo’n frisse ICO is makkelijker te doen dan zo’n ouderwetse IPO, iedereen mag meedoen! Nadeel: de grote vissen vertrouwen het niet. Maar de trend is wel dat er meer regelgeving en dus ook vertrouwen voor CRYPTO komt, waardoor CRYPTO steeds meer STOCKS op de hielen komt te zitten.

De volatiliteit van CRYPTO is hoger dan stocks. Moest je bij STOCKS nog denken aan swings tot 10%, bij CRYPTO kan dat tot 20% gaan. Nu geldt dat vooral voor de kleinere cryptokinderen, papa Bitcoin is zich steeds meer aan het stabiliseren, waardoor de swing ook uit de heupen is.

De liquiditeit is ook hoger dan bij STOCKS. Dt heeft ermee te maken dat de STOCKS nog uit de eeuw komen dat je minstens drie wandklokken in je bureau moest hebben: eentje met de tijd in New York, eentje met de Tokio-tijd en dan nog een voor Londen. Want als de zon ondergaat dan gaat ook de beurs dicht. De echte echte Wall Street fanatici zoals Gordon Gecko die slapen niet want die handelen ’s nachts in Tokio verder, desnoods op het strand met een baksteen-gsm. Had hij geweten dat er nu zoiets zou bestaan als Het Huis van CRYPTO, waar money echt never sleeps, dan had mister Gecko zeker in de CRYPTO gezeten. Het probleem met stocks is: stél er gebeurt iets in de wereld waardoor iedereen STOCKS wil verkopen voor DOLLAR, maar die gebeurtenis vindt plaats in het weekend, of op een Amerikaanse feestdag, of ’s nachts, dan hebben mensen dikke vette pech. Bij CRYPTO hebben we dat probleem niet, want het casino is altijd open: 24/7/365.

Dan de bulls en bears en de centrale banken: dat is allemaal hetzelfde als STOCKS. Eigenlijk lijkt het op elkaar, CRYPTO is gewoon een update van STOCKS.

The House of BONDS (est. 1917)

Dan schakelen we nu over naar de andere kant. In boekhoudkundige termen zaten we tot nu toe aan het Eigen Vermogen, nu flippen we naar Vreemd Vermogen. Dit zijn investeringen die op de vervaldag netjes worden teruggestort, met, en hier komt’ie: rente. In België is de uitgifte van nieuwe staatsbonnen een heel circus, waar de media maandenlang campagne voor voeren en met succes: er is in 2023 21 miljard aan schuld opgehaald door de Belgische staat bij de Belgische burgers. Hiervoor kregen de brave Belgen 3,3% rente, een heleboel.

Maar dat zijn de brave BONDS. De BONDS die door burgers worden gekocht, van hun eigen land, en netjes bij de bank blijven tot de vervaldatum. Heel actief handelen in tweedehands schulden is niet 1-2-3 voor de gewone belegger, dit gebeurt meer tussen bedrijven en banken enzo. In de blog over negatieve rente heb ik hier al veel over geschreven, maar het stukje waarde van BONDS afgezet tegen de rente vind ik zelf ook moeilijk hoor, zo eerlijk mag ik ook zijn.

Wel kan ik zeggen wat de big boy is van de BONDS, dat is namelijk de ‘US 10 years treasury’, dus de Amerikaanse schuld op 10 jaar, de T-bill. De VS is begonnen met zichzelf in de schulden te steken in 1917, toen ze vanwege de Eerste Wereldoorlog geld moesten hebben, dat nergens konden krijgen en dan maar gingen bedelen bij de eigen bevolking (zoals de Belgische staat dat nu doet). Deze lening werd de Liberty Bond genoemd, en je was natuurlijk een landverader als je niet meedeed. Voordien hadden de VS niet zoveel schuld. Tijdens de regering van president Jackson (1835-36) hadden ze zelfs alles netjes afbetaald.

Vanaf dat nulpunt is de VS ver gekomen, we hebben het nu over een schuld van 35.000 miljard dollar. Daarmee is dit Huis een behoorlijke speler op de financiële markten, want waar Vreemd Vermogen is, daar staat Eigen Vermogen tegenover. Overal ter wereld zijn er dus partijen die kleine stukjes Amerikaanse schuld in hun portemonee hebben steken en die daar ook in handelen.

De grote naam die we op dit saaie en moeilijk te begrijpen huis moeten plakken is dan toch Warren Buffet, die op een berg BONDS zit van 235 miljard dollar, wat meer is dan de Centrale Bank. Oh ja, deze meneer is vooral bekend van zijn acties in dat andere huis, die van de STOCKS, maar stiekem is het orakel van Omaha de boel aan het verkopen om het in staatschulden te steken. Lekker veilig.

De Bull van BONDS wordt dan ook de Fligt to Safety genoemd. Als de staatsbonnen niks opbrengen dan is er sprake van een Low Yield Environment, dus dan zitten de BONDS in de Bear. Gooit de Centrale Bank de rente omhoog, dan worden die BONDS interessant, want dan leveren ze weer meer op. Gaat de rente omlaag, dan zijn mensen toch geneigd om een gokje te wagen in het casino.

De volatiliteit van BONDS hangt af van het soort BOND dat je hebt. Want we hebben het nu alleen gehad over de schulden van de Belgische en de Amerikaanse staat, maar jij hebt misschien ook wel schulden! Had jij geen hypotheek ofzo? Studieschuldje, autolening? Ook die worden in de keuken van dit huis verknipt, verhaspelt en gekneed, in de oven gestopt, even bakken op 200°C en voilá: verse, welriekende BONDS. Hoe langer de lening loopt, hoe meer volatiliteit. De BOND van jouw 30-jarige hypotheek kan dus behoorlijk in prijs schommelen. De Warren Buffets van deze wereld kijken naar jou en je inkomen en proberen in te schatten wat de kans is dat jij die fucking dure hypotheek ooit gaat terugbetalen. Is die kans groot? Dan is de BOND duur. Denkt Buffet dat je straks huilend naar je bank gaat bellen om te zeggen dat je helaas ook deze maand weer geen hypotheekrente en aflossing gaat kunnen betalen? Dan dondert de prijs van de BOND naar beneden.

De liquiditeit, dus hoe makkelijk het is om BONDS te ruilen voor euro’s is vrij goed. Belgen die een staatsbon kochten bij de bank en in de liquiditeitsproblemen zitten, cq, ze moeten ineens toch geld hebben, kunnen via hun eigen bank hun staatsbonnen weer verkopen. Dat kost wel geld natuurlijk, maar het kan, er zijn genoeg kopers. Hoe de prijs wordt bepaald kun je lezen in de blog over prijsontdekking.

The House of FUTURES (est. 1898)

Zo, dat was ingewikkeld en eng, die schulden enzo, terug naar de échte wereld, de wereld van de Commodities. Eigenlijk zou dit huis zo moeten heten. Dit gaat over olie, goud, aluminium, graan, maïs, koffie, suiker, hout, katoen. De dingen die jij als consument koopt. Van die dingen is er maar eentje waar je elke dag de prijs van ziet bewegen, en dat is de brandstof, olie dus. Als jij die prijsfluctuaties stom vindt, moet je nagaan hoe stom die zijn voor gigantische multinationals met miljardencontracten. Héél stom. Daarom hebben ze FUTURES bedacht, om de prijs alvast vast te leggen voor de toekomst, voor de partijen die er elke dag mee te maken hebben. Aan de andere kant van die handel zijn dan de FUTURES-handelaren, die hopen een centje te kunnen verdienen aan deze gok.

De thuisbasis van deze handel is Chicago, waar in 1898 FUTURES voor boter en eieren werden verhandeld. Er zijn overal in de wereld marktplaatsen voor FUTURES. In Nederland is er bijvoorbeeld de FUTURES-markt voor gas, want dat wordt werd in Nederland uit de grond getrokken.

De big boy van de Commodities is toch wel Brent Crude Oil, de prijs per ‘barrel’ van olie, de graadmeter voor de olieprijs wereldwijd. Als we daar een gezicht op moeten plakken dan zal dat toch Al Waleed bin Talal Al Saoud zijn, volgens Forbes de 7e rijkste persoon ter wereld met een vermogen van 19 miljard dollar. Net als zijn neven moet hij snel-snel oliedollars omzetten in hotels in Parijs en aandelen in tech-startups, want elke fluctuatie op de FUTURES markt kost hem veel geld. Als jij staat te vloeken bij de benzinepomp moet deze man nog creatiever zijn met zijn geld.

Koffie, ik drink het nu, jij misschien ook wel, al dan niet met suiker erbij. En een broodje met boter, waarom niet. Met andere woorden, wij consumenten zijn actief partij in deze handel: we kopen die shit. En nu komen we dus bij het stukje winnaars versus verliezers, het stukje dat jouw kwaliteitskrant maar niet wil begrijpen. De Bull van de FUTURES heet voor ons een crisis. Energiecrisis, voedselcrisis, geef het een naam. Als je die woorden ziet staan, dan is het feest voor de FUTURES. Ik heb het zelf meegemaakt toen ik in de VS logeerde bij een grote boer. Het geld klotste tegen de plinten, ze wisten niet wat ze ermee moesten doen. De reden? De graanprijs stond hoog. Het was een wereldwijde voedselcrisis. Feest!

De bear van de FUTURES is moeilijker te benoemen. Lager wordende prijzen in consumentenland is goed nieuws, wat weer geen nieuws is dus daar bestaan ook geen woorden voor. ‘Good Times’ of zoiets? Supermarktoorlog? Hamsteren? Opgelucht adem halen bij de benzinepomp? Energietransitie wordt nog even uitgesteld?

De volatiliteit valt mee, 2% per dag is al veel. De liquiditeit zit in principe ook wel goed. De invloed van de centrale banken is erg indirect en abstract. Ik wou dit hoofdstuk concreet houden dus als je echt zo nerdy bent dat je meer wil weten over de invloed van monetair beleid op markt van future-contracten op de goederenmarkt dan nodig ik je uit om dit rapport uit te pluizen.

The House of TRUSTS (est. 166 v. Chr)

We hebben het gehad over commodities. Dit zijn goederen die je in de winkel en aan het pompstation kunt kopen, superliquide want je kunt de ene inwisselen voor de andere en er dus gemakkelijk in handelen. Nu gaan we het hebben over illiquide zaken. Dit zijn zaken die je niet zo makkelijk kunt ruilen voor euro’s omdat je eerst op zoek moet naar koper die dit hele specifieke zaakje van je wil kopen. Denk hierbij in de eerste plaats aan vastgoed, maar ook bijvoorbeeld aan kunst, auteursrechten, aandelen in familiebedrijven, aandelen in pas opgerichte bedrijven (venture capital), oldtimers, containerschepen, de big ass assets dus. Alles wat je niet op een markt kunt kopen maar waar je een makelaar voor nodig hebt. Een tussenpersoon die de markt goed kent en koper en verkoper kan samenbrengen om deze ene hele specifieke deal te maken. Als particulier ken je deze makelaar vooral als makelaar van huizen, maar ook in het bedrijvenwereldje lopen zulke makelaars rond, die doen dan aan ‘Merger & Acquisition’ of M&A. Want wat het House of STOCKS niet heeft, dat is 99,9% van alle bedrijven, die helemaal niet op de beurs genoteerd staan, maar onderhands handjeklap van eigenaar wisselen. Liquiditeit: 0. Volatiliteit: 0.

Dus waarom noemen we deze markt van illiquide zaken TRUSTS? Omdat dit het soort goedje is dat in een TRUST wordt gestoken, wat in feite een juridische constructie is om welvaart te behouden voor het nageslacht. Dit Huis staat bekend om de juridisering van kapitaal, waardoor het afgeschermd wordt van de vrije markt. Erfenissen spelen hierbij een belangrijke rol, maar evengoed worden er in het bedrijfsleven allerlei barrières ingebouwd om te voorkomen dat aandeelhouder A stiekem aandelen verkoopt aan de heer Piet Snot, zonder dat de andere aandeelhouders dat zouden weten, bijvoorbeeld. The House of TRUSTS is dus illiquide by design, om te voorkomen dat het kapitaal uit de ramen en deuren naar buiten sijpelt, het riool in. De leden van dit huis zijn met handen en voeten gebonden aan wat er in het verleden is beslist over wat er mag gebeuren.

Deze juridisering van kapitaal vond al bij de Romeinen plaats, vandaar dat belachelijke oude stichtingsjaar. Om een voorbeeld van zo’n TRUST te vinden moeten we niet ver zoeken: de Koninklijke Schenking, a rato van 7.500 hectare, een gebied ter grootte van Brussel, Ukkel en Anderlecht samen, is een prachtig voorbeeld van een TRUST. Koning Leopold II heeft deze TRUST opgericht om bij wet vast te leggen dat zijn nageslacht er gebruik van mocht maken. Buyer beware: het is bij wet verboden om deze grond te kopen, zelfs als koper en verkoper tot een prijs zouden komen.

De Bull van dit Huis wordt in gewone lekentaal vertaald als Groei in Ongelijkheid. Hoe meer ongelijkheid, hoe beter voor het House of TRUSTS. Als Thomas Pikkety zegt dat de wereld zo ongelijk verdeeld is in de 21e eeuw, dan komt dat dus vooral door al die TRUSTS die kapitaalbunkers hebben gebouwd waar de kleine man en vrouw maar moeilijk bijkunnen. De Bear voor dit huis is alles wat te maken heeft met oorlog en revolutie. Dat kan gaan van krakers in een kasteel die de boel kapotmaken tot een vijandelijk leger dat de boel komt bezetten. Bovendien is er een politiek risico, als de communisten aan de macht komen dan is het game over voor het House of TRUSTS. Per slot van rekening staat of valt dit hele huis op vodje papier bij de notaris.

Dit Huis is illiquide as fuck. Dat kan voor problemen zorgen. In een paar rechtsgeldige zinnetjes wordt de mobiliteit van kapitaal tot eeuwen in de toekomst aan banden gelegd. Als de Centrale bank de rente omhoog gooit, dan wil iedereen euro’s en dollars hebben en tegelijkertijd kan niemand een lening krijgen. Vastgoed is dan niet zo handig. Gaat de rente omlaag en worden valuta dus minder waard, dan is alles beter dan een volle spaarrekening. The House of TRUSTS vaart daar wel bij.

The House of FOREX (est. 1792)

UITERAARD heb ik als stichtingsjaar het jaar van de oprichting van de Amerikaanse dolllar genoemd. Wat had je dan gedacht? In de jaren ’50 was de wereld nog verdeeld tussen Dollars, Roebels en Pound Sterling, maar sinds de dekolonisatie en het einde van de Koude Oorlog is er maar één munt die telt, en dat is de de dough, the bacon, the cheese, the cream, the chicken, the beans. Er is geen mens die niet te maken heeft met dit Huis. Dit is de liquiditeit. Je hoeft je niet eens af te vragen hoe liquide dit is. Tenminste, zolang er geen hyperinflatie is, want dan moet je ineens andere objecten gebruiken om mee te ruilen.

En ruilen doen we! Zoals we in het House of FUTURES al zagen zijn er altijd tussenpersonen die de handel mogelijk willen maken, zodat de rest van de bevolking in een stabiele wereld kan leven. Deze ruil gebeurt tussen de Dollar en de Euro, de Yen, de Renminbi en zo nog wat fiat die door landen en muntunies worden geproduceerd. De handel in deze munten wordt de FOREX handel genoemd. Daarom heb ik dit huis zo genoemd. FOREX, zo heet de handel, maar het gaat dus over currency, of fiat. Euro’s en dollars.

De volatiliteit is heel klein, minder dan een procent. Dat zorgt ervoor dat consumenten rustig kunnen slapen, behalve natuurlijk op vakantie, dan staan ze te zweten bij de geldautomaat als was het een pompstation. Maar zelfs op kleine bewegingen kun je geld verdienen, iemand moet er tussen zitten. In deze tijden van internet kan iedereen handelaar in valuta worden, dus dat doet iedereen dan ook.

Wat je goed tussen de oren moet knopen is dat dit huis evengoed een huis is als al die andere huizen. Er zijn twee soorten euro’s. De euro als meeteenheid, dat is als jij iets op Vinted zet en zegt: “Dit hier is €10”. Ho ho wat? Tien euro! Waar is die dan waar zit die dan? Die is er niet, dat is gewoon een compleet uit de lucht gegrepen getal dat JIJ uit je duim hebt gezogen. Als de dag komt dat je de bank of de belastingdienst moet betalen en er dus een transactie mory plaatsvinden in echte euro’s, dan moet je FOREX euro’s hebben. De échte euro’s. Niet labels met een prijs erop. Dus er zijn de meet-euro’s en er zijn harde euro’s, waarmee je kunt betalen.

Je kunt nog verder haarkloven over de liquiditeit van die echte euro in de zin van, kan ik er wel écht mee betalen? In Nederland zou je kunnen zeggen dat euro’s op de bank 100% liquide zijn, terwijl dat in Duitsland papieren euro’s moeten zijn. Wat het meest liquide soort geld is hangt dus af van de context. Is dat PayPal? Mastercard? V Pay? Of haal jij het geld nooit van je Vinted-account maar gebruik je het om nieuwe kleren te kopen? Dan is je Vinted-portemonnee dus je meest liquide potje, want je hebt niets aan een bankrekening als je net wil bieden op dat shirtje dat je moet hebben.

Die keiharde euro’s zijn dus ook te koop en ze hebben een prijs. Die prijs kan stijgen of dalen. Stijgt de prijs van de euro, dan zakt dus de prijs van al het spul dat in euro’s wordt gemeten: deflatie. Zakt de prijs van de euro, dan wordt alles dus duurder: inflatie. Wie er aan die knop draait mag ook duidelijk zijn. De Patroonheilige van dit huis is Christine Lagarde, de president van het ECB. We hopen dat ze de rente lekker hoog maakt, dan krijgen we ook een hogere rente op ons spaargeld.

Dus, als de beurskoers op alle fronten instort, wie is dan de winnaar? Juist, The House of FOREX. Want terwijl STOCKS op alle fronten verliest, wint FOREX op alle fronten. Niet alleen de dollar wordt meer waard, maar ook de euro, de yen, de pond. Als STOCKS bloedrood kleurt, en FUTURES ook, en CRYPTO ook, dan is het feestje dus in dit huis.

Dus wie won er in 2008, tijdens de kredietcrisis, toen de wereld in brand stond? Al Waleed bin Talal Al Saoud in elk geval niet, want ook de prijs van olie nam een duikvlucht. Niet eens perse omdat omwille van de olie zelf, maar vooral omdat die dollar waarin de olie werd uitgedrukt zo gigantisch populair was tijdens de kredietcrisis. Iedereen die braaf FOREX valuta op de bank had staan, zoals jij, of thuis in de kluis, werd eigenlijk rijker tijdens de crisis. Je had, op dat moment, voor slechts 25 dure dollars een vat olie kunnen kopen, bijvoorbeeld. Of een goedkoop huis. Elke crisis heeft winnaars en verliezers en als iedereen roept dat de wereld naar de klote gaat maar jij merkt er niks van, dan kan het zomaar zijn dat je de winnaar bent. Of zoals Dries Roelvink het zo mooi zei: Geen Crisis, waar Dries is!