3 mei 2021 – long covid

Nu we meer dan een jaar verder zijn groeit het aantal mensen dat al corona heeft gehad. Soms hebben deze mensen nog last van ´brain fog’ en andere symptomen. We noemen dit long covid. Er was iemand te gast in een talkshow om te vertellen over long covid en toen bleek een politicus die ook aan tafel zat het ook te hebben gehad.

Uit India komen heftige beelden van brandstapels waar lijken worden verbrand, ook van jonge mensen, en van ziekenhuizen met zuurstoftekort. Mijn Indische collega vroeg op de whatsappgroep of er collega’s zijn die luchtflessen konden vinden om naar India te sturen. Zijn na toiletpapier, handschoenen, mondmaskers en vaccins nu luchtflessen aan de beurt?

Hier lijkt niemand zich er druk om te maken. Ik ben zelf al op een massabijeenkomst in de open lucht beland, met wat schroom. De coronacrisis is een groepsproces, een voortdurend aftasten van wat kan en mag. Je kunt niet als enige een mondmasker dragen, maar ook niet als enige niet. Als een school vissen moeten we voortduren aftoetsen welke kant we opzwemmen en hoe snel. Samen braaf de regels volgen of samen feesten op straat en joelen naar de politie.

19 april 2021 – legale en illegale festivals

De cijfers schommelen een beetje. Eind februari was het dal van ziekenhuisopnames, in maart en april is een nieuwe klim begonnen en die begint nu te kwakkelen. Er was een ‘Paaspauze’ aangekondigd, wat slaat op een pauze in de versoepelingen, omdat de cijfers rond Pasen weer begonnen te stijgen. Nu is er sprake van al dan geen verlenging van die Paaspauze (lees: pauze in de versoepelingen), maar het versoepelingstraject wordt in grote lijnen wel doorgezet. Scholen zijn sinds vandaag wel weer open en reizen naar rode zones (de gehele EU behalve 1 regio in Noorwegen) is nu afgeraden maar in principe niet verboden. Tot nu toe moest je een verklaring op eer hebben om te bewijzen dat je reis noodzakelijk was.

Laatst liep ik een niet-essentiële winkel binnen en werd tegengehouden. Er zat een vrouw aan een tafeltje bij de ingang, ik moest mijn voornaam opschrijven en bij zo’n thermometerpistool gaan staan die een gigantisch luide *PIEP* gaf en toen mocht ik doorlopen (met mondmasker en winkelmandje).

Ik zag op een livestream dat er in het Ter Kamerenbos in Brussel een fietsdemonstratie was. Begin deze maand was daar een groot feestdemonstratie uit de hand gelopen, de politie probeerde tevergeefs de geest terug in de fles te krijgen, wat resulteerde in een nachtelijk ‘kat-en-muisspel’ tussen jongeren en de politie. Nu zijn er dus blijkbaar elke week mensen aan het demonstreren, in navolging van de wappies op het Museumplein in Amsterdam, die ook nog elke zondag demonstreren.

In Breda is een ‘testevenement’ aangekondigd, waarbij 10.000 mensen naar een festival kunnen gaan mits ze een test kunnen voorleggen. Daarnaast waren er in Nederland test-reizen, test-theatervoorstellingen en test-concerten. De website petities.nl is overbelast omdat te veel mensen de petitie is willen ondertekenen die is opgezet door artsen uit het nabijgelegen ziekenhuis. Niet bezorgde mensen willen de petitie tekenen: ook voor de horeca is het moeilijk om te zien dat zij gesloten moeten blijven terwijl even verderop tienduizend mensen aan het feesten zijn.

22 maart 2021 – It was all a Dream

Ik heb nu twee weken niks geschreven en dat is niet omdat er niks is gebeurd, maar omdat alle uitzonderlijke dingen nu echt normaal zijn. Er was weer een persconferentie van De Croo en Co en de media proberen ons dan bang te maken met een vervroeging van de avondklok. Dan moet je dus even rekenen zoals met de zomer- en wintertijd. “Als de avondklok vervroegt dan betekent dat dat de besmettingscijfers… om… hóóg … gaan” en dan wil je dat controleren maar dan ben je vergeten hoe je die corona-data-kaart moet opvragen omdat je niet dagelijks meer naar de cijfers kijkt (“John [spatie] Hopkins”)

Vorige week was het weer heel even oude normaal. Mijn stamcafé is failliet gegaan door corona en de eigenaar gaf een straatfeestje. Het voelde even als een illegale rave, met een boxje muziek en de politie die het elk moment stil kon leggen. Ondanks het feit dat er niet meer mensen bij elkaar waren dan op een ‘normaal’ verjaardagsfeestje voelde het als een festival.

De sociale inspectie heeft ook een rapport geschreven. Uitzonderlijk snel, voor een overheidsdienst. De inspecteur had blijkbaar toch genoeg overtredingen geconstateerd. Eén daarvan is dat er nog een theedoek lag in de keuken, die erop zou wijzen dat er niet alleen maar papieren doekjes zouden worden gebruikt. OK.

Er is een concertzaal in Antwerpen waar mijn vriendin en ik vorig jaar naar een concert zouden zijn geweest. Daar staat een groot wit bord waar met zwarte letters teksten kunnen worden geplaatst, zoals bij oude bioscopen en Amerikaans kerken. De tekst die ze hadden gezet was een quote van the Notorious B.I.G.: “It was all a Dream”. Maandenlang dacht ik dat dit refereerde naar hoe we straks, na corona, terug zullen kijken op deze gekke periode. Ik begin er aan te twijfelen. Misschien was het Oude Normaal wel een droom.

8 maart 2021 – Corona-inspectie

De arbeidsinspectie kwam vandaag om te controleren of op kantoor de coronamaatregelen wel goed worden nageleefd. We moesten onze maskers opdoen. Ik moest het briefje tonen dat ik een jaar geleden had gekregen, het briefje dat bewijst dat mijn verplaatsing essentieel is. Gelukkig vond ik het propje terug op de bodem van mijn tas. Eén punt voor ons.

Een ander puntje verdiende ik omdat ik naar waarheid zei dat ik mijn mondmasker van mijn werkgever had gekregen. Dat was een beetje per ongeluk. Er staat een bak met mondmaskers op de balie en in noodgevallen (als ik geen masker mee had) greep ik daar wel eens een maskertje uit in het afgelopen jaar. Ik dacht eigenlijk altijd dat het niet mocht omdat die maskers voor de klanten bedoeld waren, maar dat was dus niet zo. Ik had goed gehandeld en nog een puntje verdiend.

Toen de inspecteur -een slungelige jongeman- de deur uit was zei een collega dat de inspectie ons kwam controleren omdat we nog geen steunmaatregelen hadden aangevraagd. Dat valt op, en zoals ik ooit van een politie-inspecteur heb geleerd: “alles wat opvalt, daar gaan wij op af”. Mede omdat ik mijn tas niet goed opruim en omdat ik wel eens een maskertje steel zijn we de test goed doorgekomen.

24 februari 2021 – Klaar met corona

Je mag het eigenlijk niet zeggen maar iedereen is nu wel een beetje klaar met corona. Het weer is ook omgeslagen: binnen een week sprong het kwik van Antartica naar Zomerstand, dus dat helpt ook mee aan de positieve vibe. Ik heb al bijna de airco aangezet, alleen op kantoor, in februari. Corona is oud nieuws. Kattenbakvulling.

De Britse variant bleek ook mee te vallen. Drie weken geleden was de pers laaiend enthousiast over de beursgang van de Britse variant maar de resultaten konden die verwachtingen niet waarmaken. Inmiddels wordt de Zuid-Afrikaanse klaargemaakt voor een IPO, maar het publiek is sceptisch. Virussen zijn niet sexy meer.

Ondertussen is mijn stiefvader positief getest. Mijn moeder is negatief getest, beide zijn symptoomvrij. Er zijn inmiddels zo veel mensen in aanraking geweest met het virus dat het niet aankomt. De oudste mens van Europa (116 jaar) heeft corona overleefd dus er is weinig reden tot zorg (maar onder de tafel kloppen we wel even af…)

16 februari 2021 – ‘Het is onduidelijk of er vanavond een avondklok is’

Het ijs is nog niet gesmolten of de volgende Netflix-aflevering van de coronaserie doet het kwik in Nederland tot nieuwe hoogten stijgen. Wat is er gebeurd? Willem Engel, de ‘wappie’ van Viruswaarheid, heeft een rechtszaak tegen de avondklok gewonnen van de staat. De wet waarop de avondklok is gebasseerd zou alleen gebruikt mogen worden bij ‘superspoed zoals dijkdoorbraak’, en omdat corona al een jaar in het parlement wordt besproken is er van die superspoed schijnbaar geen sprake (had het kabinet gebruik gemaakt van een spoedwet, dan was de avondklok wel gegrond geweest).

De staat, bij monde van premier Rutte en minister Grapperhaus, zet een spoedappèl in om de uitspraak te counteren. Met succes, want de rechtbank komt opnieuw bijeen. Jeroen Pols, handlanger van Willem Engel, krijgt het woord niet van de rechter, waarop Pols de rechter wreekt. Dit lijkt een overspannen (en brutale) reactie, maar we moeten naar de klok kijken. Het is inmiddels na 16:00 en de op dit moment niet geldende avondklok gaat om 21:00 in. Door de rechtbank te wreken wint partij Viruswaanzin – pardon, Viruswaarheid- kostbare uren, uren die de uitspraak van deze ochtend de facto kunnen bevestigen, als de avondklok is geslagen en Rutte zijn retour mist.

De rechter incasseert de wreking en spoedt zich gauw gauw gauw naar het beklaagdenbankje. De wrakingsrechtbank spreekt uit (snel snel snel) dat de wraking ongegrond is. De rechter mag terug op de stoel van de rechter zitten. Wat in het Wildersproces jaren kostte wordt vandaag in een paar uur gedaan.

Vlak voordat de avondklok ingaat beslist de rechtbank dat het appèl van de regering vrijdag inhoudelijk behandeld wordt. Maar, de vraag waar heel Nederland mee zit is: is er nu een avondklok of niet? De rechtbank oordeelt dat het belang van Viruswaarheid om drie dagen onterecht een avondklok te hebben als de uitspraak vrijdag gegrond wordt verklaard, minder zwaar weegt dan het belang van de staat als de avondklok nu drie dagen niet van kracht is, en dan ineens weer wel. Dus, zo concludeert de rechter: „Allemaal gauw naar huis, want de avondklok geldt nog”.

15 februari 2021 – IJspret!

Dit weekend stond iedereen op het ijs. Toen ik drie jaar geleden ging schaatsen op de Kalmhoutse heide (zie: https://erwt.org/2018/03/03/schaatskoorts/) was er niemand. Dit jaar was het zo druk dat de politie het verkeer rond de schaatsvlakte aan het regelen was. Langs de route hingen bordjes die ons vertelden dat we ‘ook op het ijs’ anderhalve meter afstand moesten houden. Maskers moesten ook opblijven, maar mochten op het ijs wel af. Op het ijs was er -eindelijk- een gevoel van coronavrijheid.

Sommige schaatsers hadden drankjes en muziek meegenomen, waardoor er midden op het ijs een spontaan feestje ontstond. Blijkbaar gebeurde dat op meer plekken want de volgende dag circuleerde er op Twitter foto’s van achtergelaten bierflesjes. Boomers tweetten de vervuilers dood. Waarschijnlijk produceerden zij op Woodstock in één dag meer afval dan deze coronajeugd in een jaar kon. Ondertussen is een groepje veertienjarigen een hele nacht overhoord door de politie omdat ze met te veel mensen bij elkaar waren. Sommige politici vinden dit te ver gaan en vinden dat de ouders (die dit hadden goedgekeurd) voor het gerecht moeten verschijnen.

11 februari 2021 – it giet net oan

Corona ligt onder een dikke laag sneeuw en ijs. De discussie van de dag is of we over een koudegolf mogen spreken -de tegenhanger van de hittegolf- en hoe uniek dat dan wel of niet zou zijn. In Nederland wordt de Elfstedentochtdiscussie uit het vet gehaald, en hier komt corona dan wel weer kijken. Want hoe langer het blijft vriezen, hoe dichter die tocht bij de werkelijkheid komt. En juist nu, juist nu die herinnering zo tastbaar begint te worden beslissen de rayonhoofden dat de tocht, uiteraard vanwege corona, niet door kan gaan. De verhitte discussie verwarmt zelfs de Vlaamse media.

4 februari 2021 – Een jaar verder

Ik dacht dat ik deze titel pas over een maand zou gebruiken maar de ‘We Zijn Nu (Bijna) Een Jaar Verder’-meme circuleert nu al maximaal. Het gaat dan over het feit dat alles traag op gang komt; vaccinaties, fondsen, visies. Vaccineren is een race geworden en Nederland en België verliezen hard. Gisteren was in het nieuws dat in Brussel 50-60 procent van de verplegers zich niet wil laten inenten. De VK en de EU, nu een maandje vijanden, zijn over elke partij vaccins aan het armworstelen, waarbij de EU verliest. Burgemeesters bieden excuses aan omdat ze zich hebben laten vaccineren, wat niet solidair zou zijn omdat er niet genoeg vaccins zouden zijn (conf. het mondmaskerdebacle). Sommige mensen doen het fout omdat ze zich te hard willen laten vaccineren, andere mensen doen het fout omdat ze zich niet willen laten vaccineren.

Ondertussen zitten de kinderen al een jaar thuis. Op Instagram is @meester_mark een hit, waarbij grappige huis- en thuiswerkfoto’s en screenshots worden gepost. Vroeger mochten we niet chatten, tegenwoordig is chatten school. De meest tragische inzendingen gaan over ‘kerona’.

1 februari 2021 – Relatief Rustig

De rellen in Nederland (op Twitter eufemistisch omgedoopt tot ‘#Avondklokkerellen‘) hielden vier dagen aan, van zaterdag tot dinsdag. Dinsdag was het ‘relatief rustig’, maar relatief rustig betekende wel zware vuurwerkbommen en een ongeziene politiemacht in Amsterdam Osdorp, en daarnaast confrontaties in Hilversum en Rotterdam.

Later in de week begonnen voetbalsupporters in verschillende Nederlandse steden in grote groepen te patrouilleren. De politie deelde gele hesjes uit om de ‘goede’ hooligans te onderscheiden van de relschoppers. De relschoppers werden uiteindelijk niet gevonden, maar het beeld van honderden, misschien wel duizenden mannen die door de straten wandelen en de avondklok en de anderhalve meter regel (je zou het bijna vergeten) negeerden gaf toch een raar beeld.

De dichtgetimmerde winkelruiten, die we tot nu toe alleen in de VS zagen, zijn nu ook overgewaaid naar Nederland. In België zijn de winkels gewoon open. De grens met Nederland is nu wel dicht – Nederlanders die willen shoppen moeten op voorhand goed oefenen op een overtuigende leugen en een ondertekende ‘verklaring op eer’ kunnen voorleggen. Treinreizigers moeten kunnen bewijzen dat ze getest zijn.

In België zijn demonstraties gisteren vroegtijdig de kop in gedrukt met een verhouding van 30 flikken per betoger. Iedereen die in de buurt kwam van een station in Brussel of Antwerpen en een bepaald profiel had (jong, man) werd opgepakt en gefouilleerd. Sommige jongemannen bleken inderdaad vuurwerk en boksbeugels bij zich te hebben. Op Brussel Centraal werd een klein groepje dat moedig toch spandoeken tevoorschijn haalde door de politiecavalerie in een hoek gedreven.

In België werden 500 mensen gearresteerd vanwege niets meer dan het schenden van het betogingsrecht, terwijl de ‘relatief rustige’ rellen in Nederland dinsdag tot 84 arrestaties hebben geleid, en een vrijgeleide voor voetbalhooligans in het hele land om vreedzaam te demonstreren.

25 januari 2021 – Coronahooligans

Zaterdag is in Nederland de avondklok ingegaan. Anders dan in België (waar de avondklok al een eeuwigheid geldt) begint de avondklok van Nederland al om 21:00. Dit was blijkbaar een stap te ver voor veel Nederlanders, die op ongeziene wijze hun ongenoegen hebben geuit.

Een week eerder, op zondag 18 januari, had de werkloze event manager Michel Rijenga een demonstratie georganiseerd op het Museumplein die al on-Nederlandse trekjes vertoonde. De politie te paard voerde meerdere charges uit en ook het waterkanon werd van stal gegaan. Dit protest was de eerste van een reeks van 9, tot de geplande verziezingsdatum. De volgende, op 24 januari, zou in Eindhoven plaatsvinden.

De avond tevoren waren er al meerdere rellen in het land bij het ingaan van de eerste avondklok, onder andere op (sic) Urk, waar al weken elke zaterdag wordt geprotesteerd. Dit keer werd de teststraat voor corona in brand gestoken.

Hoewel de geplande demonstratie zondag in Eindhoven verboden was, kwamen mensen onder het mom van ‘Koffie Drinken’ toch bij elkaar. Ook op het Museumplein kwamen mensen (opnieuw) bijeen en later op meer plekken verspreid door Nederland. In Enschede werd een ziekenhuis belaagd.

De Nederlandse politie verwacht dat er meer van zulke protesten zullen volgen en vragen om meer bevoegdheden, zoals preventief fouilleren. De burgemeester van Nijmegen, Hubert Bruls, spreekt van ‘coronahooligans’.

22 januari 2021 – Oorkleppen op

Als je mij vraagt wat ik feitelijk merk van de pandemie als ik het nieuws niet zou volgen, geen vrienden of familie over de grens zou hebben en geen stamcafé zou missen, dan zou er inderdaad niet veel over blijven.

Ik heb maanden geleden zelf een A4’tje moeten afdrukken dat mijn baas heeft ondertekend waardoor ik nu een “essentiëel beroep” uitoefen, omdat we niet ‘paperless’ werken maar onze ‘document flow’ voor een groot deel fysiek is.

Voor de pandemie was ik dus het miepje van de kopieermachine, vandaag ben ik een essentiële schakel in de economische keten. Ik kom elke dag op kantoor en vaak ben ik de enige. Dat is het belangrijkste verschil met voor de pandemie. De meeste collega’s heb ik op 10 maanden 1 keer gezien, en verder alleen telefonisch gesproken.

Andere verschillen zitten in kleine dingen. De pompjes, papieren doekjes, mondmaskers en kuchschermen op kantoor, die weinig dienst doen. Leveranciers die ooit creatief waren en van die plastic haakjes met hun logo hebben laten maken, waarmee je deuren kunt openen zonder ze te hoeven aanraken. Het zijn artefacten uit een tijd dat covid op onze handen zat, in plaats van ergens in de lucht.

Op straat zijn er soms dagen dat ik de enige ben, maar die zijn al even geleden. Ik denk dat er op die tien maanden twee keer twee weken waren dat ik alleen op straat was. Toen voelde ik me uiteraard echt speciaal.

Daarnaast ben ik net als vele anderen begonnen met beleggen, en ‘toevallig’ was dat in crypto. Ik heb niet meer weggezet dan ik zou kunnen missen, maar wel genoeg dat het, vermenigvuldigd met vier, een mooi bedrag is geworden.

Dus ja, wat merk ik er van? Niet zo veel. Ik schrijf wel lekker mee met die hele paniekhype, maar eigenlijk gaat het bijzonder goed. Ik zoef nog elke dag op mijn fietsje door de straten, dikke beat door de headphones, die ik met korting in ons magazijn heb gekocht. Het zijn nog net geen oogkleppen maar ze lijken er wel op, als ik langs de rij voor de voedselbank fiets. Oh ja, en de kapper is dus dicht, waardoor ik alweer een coronakapsel heb. Dat merk ik wel als ik ’s ochtends onder de douche sta.

15 januari 2021 – het CRISPR vaccin

Van mijn lieve vriendin heb ik een abonnement op Time magazine gekregen en vanochtend las ik daarin een artikel over de ontwikkelaars BioNTech. Aangezien Time Magazine het meest WASPy (White Anglo-Saxon Protestant) magazine is en aangezien ik het op papier las (en dus niet van een gemorfte fakesite) kan niemand zeggen dat ik een Wappy ben als ik gewoon in het Nederlands opschrijf hoe het zit met de vaccins.

Er zijn dus verschillende soorten vaccins in omloop, die inhoudelijk vrij sterk van elkaar verschillen. Sommige zijn het virus zelf in verzwakte vorm, de klassieke vorm (China). Andere vaccins pakken het tsjoepke van het virus, en dus niet het virus zelf (Rusland), en dan is er de derde, Westerse variant waarbij gebruik gemaakt wordt van een nieuwe technologie, CRISPR, om menselijke DNA zo te vervormen dat het zelf een soort onschuldige coronavirusvariant wordt.

Nu, CRISPR roept bij mensen die ‘zelf onderzoek doen’ sterke reacties op die ook wel ergens vandaan komen. Vlak voor de crisis was ik op een congres waar één van de pioniers van deze technologie (uit de VS) een keynote speech gaf en de zaal werd bovengemiddeld onrustig en begon moeilijke vragen te stellen. Let op, dit was geen zaal met pannenkletsende tokkies maar een zaal vol ambitieuze, hoogopgeleide, ondernemende studenten.

Dat wij Westerlingen nu het genoegen hebben om ons lichaam te laten funcioneren als testlab voor de meest revolutaire technologie sinds de atoomsplitsing is natuurlijk een hele eer, maar zou het niet fair zijn als er een opt-out optie zou zijn waarbij zelfs Westerlingen recht hebben op een ‘normaal’ Chinees of Russisch vaccin?

12 januari 2021 – Verantwoordelijkheid

De ‘veriand’ uit de UK begint al aardig wat paniek te zaaien maar sinds de brexit van twee weken geleden voelt England ook al ver genoeg om veilig te blijven. België heeft de meeste coronadoden per capita, wereldwijd, maar de winkelstraten waren goed vol dit weekend. Onder andere vanwege de Nederlanders die de grens oversteken om te funshoppen in de uitverkoop: de gele nummerplaten stonden in de rij voor de parkeergarage.

In de winkelstraten zelf stonden ook overal rijen, wat het een beetje een festivalsfeer gaf. Iedereen stond buiten uit kartonnen bekertjes koffie te drinken en later bier uit blik. Niet dat er geen regels bestaan, want een groep van meer dan drie werd door een undercover agent aangesproken, hij liet zijn badge zien. Hij had een verhaal in de trant van ‘na 9 maanden is het voor mij ook niet meer leuk om dit te zeggen’ maar het klonk niet gemeend. De groep zei ‘oh sorry’ en zette een stapje opzij.

Mijn vriendin en ik waren er ook dus wij waren ook fout. Daar moet je eerlijk over zijn, vind ik. Mijn collega, die elke dag een betoog houdt over hoe belachelijk de hele situatie is, had het op een gegeven moment over dat hij altijd de open lift pakt en daarom niet fout is. Pas later had ik door dat hij het had over open liften op de skipiste. In Zwitserland, omdat de EU landen allemaal een skiverbod hebben. Hij vertelde ook dat de piste leeg was. En dan wel de open lift pakken. Tsja…

4 januari 2021 – Where are your Friends tonight?

Het is 2021. Ik had gedacht dat ik nu geen coronablogs meer zou schrijven. Alle andere bloggers en podcastmakers die in maart vol goede moed en sensatiezucht zijn begonnen met het documenteren van de crisis zijn al maanden omgevallen. De meisjes van Virusverhalen.nl hebben op 1 juli 2020 een laatste foto op Instagram gepost, lekker chillend in Vondelpark, omdat ze vonden dat de crisis nu wel over was. De crisis is niet over. Gelukkig nieuwjaar.

Ik heb de jaarwisseling gevierd met één vriend. Tot het allerlaatst dacht en hoopte ik dat er nog een wending zou komen, dat er even op de pauzeknop geduwd zou worden en dat we nog iets gingen vieren maar dat gebeurde niet. De politie had er stiekem ook op gehoopt en was met drie keer zo veel man op straat aan het patrouilleren, de zwaailichten aanzettend zodra ze ergens een illegaal rotje hoorden knallen. De vriend en ik zijn voor middernacht nog even naar buiten gegaan om goedenavond te zeggen tegen mensen die het gezellig leken te hebben in het park, maar dat bleken alledaagse vijftienjarige hangjongeren te zijn. De Black Pill Billie Eilish jeugd die al lang doorheeft dat er geen einde meer komt aan deze crisis. Eén van hen kon nog iets positiefs zeggen: hij had een half jaar geleden moeten blijven zitten als door corona zijn examens niet waren geschrapt.

Na middernacht ook aan niemand een gelukkig nieuwjaar hoeven wensen. De nachtklok was onverminderd van kracht. We mochten in onze handjes knijpen dat de politie de andere kant opkeek in het eerste uur van 2021 en geen voorgeformateerde boete van 250 euro uitschreef. Ze hebben nog drie coronafeestjes kunnen vinden, met in totaal 76 beboetbare feestvierders. Misschien verbranden ze de zondaars samen met wat kerstbomen op de Grote Markt, zodat we toch nog iets hebben om naar uit te zien.

23 december 2020 – China had dus al een vaccin.

China had dus al een vaccin. Ik wist dat zelf ook niet want ik gebruik Google Translate nog niet genoeg om buitenlandse media te vertalen en ben dus afhankelijk van de dwangvoerbuis van de Westerse media. Geheel toevallig stuitte ik op de China Podcast van BNR waarin een Chinees-Nederlandse journaliste rondbuikige, witte holhoofdexperts aan de tand voelt over WAAROM het Chinese vaccin nooit ook maar ter sprake is gekomen.

Wat nog wel als glitch op onze newsfeed doorkwam als ‘fait divers’ is dat de jeugd in Wuhan al lang zit te bouncen in de disco en foodtruckfestivals aan het afstruinen is. Want iedereen is er dus al maandenlang gevaccineerd. En wij mochten dat niet weten want we wachtten nog tot onze Westerse achterlopers ook het wiel hadden uitgevonden en zonder geopolitieke of economische bijbedoelingen de world a better place zouden maken. En trouwens: hoezo was Margaret Keenan ‘de eerste’ die het vaccin kreeg? Als het grootste land ter wereld al maanden virusvrij is verklaard?

Het meest frustrerende is dat de holhoofdexperts hun mond vol hebben over dat de ‘wappies’ en ‘gekkies’ wetenschappelijker moeten zijn en naar de feiten moeten kijken over het vaccin zonder hun gevoel te laten spreken. En als ze dan zélf naar de feiten moeten kijken (de vaccins van Sinopharm en Sinovac zijn efficiënter, hebben minder bijwerkingen en zijn al uitgetest op miljoenen proefpersonen) dan proberen ze zich in allerlei bochten te wringen om bij het standpunt te blijven dat de werkelijkheid die ze op hun tablet lezen die ze bij hun maandelijkse krantenabonnement hebben gekregen toch niet helemaal van de pot gerukt is.

In ander nieuws: mijn kuchscherm is kapotgevallen.

21 December 2020 – DE MUTATIE

Gisteren brak het nieuws waar niemand op zat te wachten: het virus is gemuteerd. Er is een besmettelijkere variant van het coronavirus ontdekt en heel het Verenigd Koninkrijk is in quarantaine gezet. Ter land, ter zee of in de lucht: de Brexit is met twee weken vervroegd en de Atlantikwal is opnieuw opgetuigd. Virologen en experten schudden met hun hoofden want mutaties zouden normaal zijn en geen bedreiging zijn voor het vaccinatieprogramma, omdat dat bij voorbaat al voorbarig was en niet meer of minder voorbarig wordt nu de mutatie die zij wisten dat zou komen is uitgegroeid tot mediastorm.

Andere grenzen hebben het ook moeilijk. We moeten nu Ausweisbewijzen aanvragen en neustesten nemen om door de Schengenzone te reizen. Zou het The Grinch dan toch lukken om Christmas te stelen?

14 december 2020 – Nog even volhouden. Heel even.

De minister-president van Nederland heeft weer een toespraak gehouden waarin hij zei dat Nederland op slot gaat en het erger wordt dan in maart. Het was een plechtige toespraak in het Torentje en dus niet zo’n wekelijkse persconferentie. Buiten waren ze aan het fluiten. Ik dacht eerst dat de oven aan het napiepen was, maar het bleken de gekkies te zijn.

Op het gereformeerde ex-eiland Urk is de jeugd ondertussen al weken aan het rellen. Jongeren smijten met vuurwerk en dragen carnavalskostuums, de politie staat erbij en kijkt ernaar. Als Nederland nog steeds vijf- tot zes kinderen per huishouden had gehad dan zag heel Nederland er nu zo uit. Maar de special snowflakes worden verpletterd onder de druk van de oudere generaties die talrijker en zieliger zijn. Ik heb eens naar Nigeria gekeken, waar de bevolkingspyramide nog op een pyramide lijkt, en de totale hoeveelheid besmettingen en sterfgevallen even groot is als die van Gelderland. Op een bevolking van 195 miljoen. En dan zijn er nog artikels die de vraag stellen of ‘ontwikkelingslanden’ wel genoeg kansen krijgen om zich te laten vaccineren.

De jeugd is het zat maar in plaats van de straat op te gaan plegen ze zelfmoord. Ikzelf ben geen jeugd meer dus ik heb ook geen problemen. Tram drie is in zicht, zoals ze dat in Antwerpen zo mooi zeggen, wat zoveel betekent als dat ik bijna dertig ben. Ik wilde vandaag in mijn lunchpauze worstenbroodjes halen bij de Panos op de Bredabaan, maar die was dus failliet. Ik had het kunnen vermoeden, toen ze de laatste keer de helft van de vitrine hadden leeggehaald. In plaats van boos te worden pakte ik mijn gsm om de eerstvolgende locatie op te zoeken. Het voelde een beetje zoals in zo’n oorlogsfilm waarbij een soldaat in het midden van zijn zin door zijn kop wordt geschoten en dat de hoofdpersoon door gaat omdat je gewoon door moet gaan. De tweede Panos zat in een tankstation waar ik mijn barcode niet kon laten scannen. Ik had verdomme net die app gedownload.

11 december 2020 – Vaccinatieweigerende Volksvertegenwoordigers

Als inwoner van België, het land dat civiel (EU), militair (NAVO) en Medisch (Pfizer) aan de touwtjes trekt ben ik mij kapotgeschrokken van de Kamerleden in Nederland die zich weigeren te laten inenten en daarover publiekelijk uitlatingen doen. Het vaccin (dat overigens met hetzelfde water wordt gebrouwen als de godendrank Duvel) was bedoeld als een eindoplossing voor allerhande probleempjes waar alleen de elite last van heeft, maar als buiten België iedereen de antivaxxer uit loopt te hangen dan komt er dus roet in het eten.

Ik heb het vraagstuk als Bouwsteen op tafel gelegt in de Logebijeenkomst van afgelopen dinsdag en het bleek dat andere Metselaars zich ook zorgen maakten over ‘les Hollandais tetu’. We hebben de namen van de pulieke weigeraars (Krol, Baudet, Azarkan, Van der Staaij, Wilders) op de dodenlijst gezet en die doorgegeven aan de klusjesman, hopelijk is het probleem dan snel opgelost. Anders hebben we voor niets al die jaren kinderbloed gedronken, dat zou toch ook zonde zijn.

8 december 2020 – V-Day

Margaret Keenan (90) is de eerste persoon in de wereld die het corronavaccin heeft gekregen op deze dag die euforisch is omgedoopt tot V-Day. Het Verenigd Koninkrijk is het eerste land dat begonnen is met de grootste vaccinatieprogramma dat de wereld ooit heeft gezien.

Toen wij bij erwt.org op 15 april een screenshot lieten zien van een Facebookpost met 150 reacties van mensen die zich weigerden te laten inenten was dit sentiment nog niet doorgedrongen tot de Main Stream Media (tegenwoordig afgekort tot MSM). Inmiddels is de ernst van het probleem ook doorgedrongen tot de media/de politci. Biden, Bush en Clinton laten zich voor de camera inenten om te bewijzen aan de complotdenkers dat er niets mis is met het vaccin. Uiteraard is deze toegift voer voor de internettrollen: “Don’t they know lizards can’t get Covid?”

Nederland, altijd één stapje achter de VS als het gaat om gekke politieke acties, wil iets soortgelijk doen. België, de medicijnenkast van Europa, gaat ondertussen rustig door met het wereldwijd distribueren van de vaccins. Vliegveld Zaventem is het Normandië van de wereldwijde strijd tegen het virus. De troepen zijn geland.

3 december 2020 – De Razzia’s

Het lijkt alsof we in Narnia leven: altijd winter en geen kerstfeest. Politici waarschuwen dat we kerst niet met familie mogen vieren en de avondklok blijft van kracht met nieuwjaar. Afgelopen zaterdag was ik voor het eerst buiten tijdens de nachtklok, om van mijn coronabuddy (😉) naar huis te fietsen. Het was doodstil op straat en ik heb de longen uit mijn lijf gefietst. Illegale coronafeesten zijn vaak in het nieuws, de boetes zijn zwaar en worden volgens mij strafrechtelijk behandeld. De meest notoire zijn een trouwfeest in de jodenbuurt in Antwerpen, waarbij de deur opengelast moest worden en waarbij de feestgangers over muurtjes wegvluchten. Sommige Joden verstopten zich in het huis om te ontsnappen aan de coronarazzia. Mensen vluchten het dak op, vallen eraf, nog meer coronadoden. In Brussel is een homocoronafeest platgelegd waar ook een conservatieve Hongaar is betrapt, die nu behalve in strafrechtelijke ook in politieke problemen is beland. De eigenaar van de club gooit het op homofobie, HLN reaguurders villen hem levend. Wie nu durft te feesten komt in de problemen.

28 november – Het Moratorium

De Belgische regering heeft weer een persconferentie gehouden en het is moeilijk te zeggen of het nu gaat om een versoepeling of een verstrenging. De winkels mogen weer open onder strenge voorwaarden, maar de grenzen gaan misschien dicht, omdat België ineens de ‘beste leerling in de klas’ is en omringende landen (Nederland) het nu heel wat slechter doen.

Toevallig was ik deze week in Nederland en de permanente pessimistische sfeer die corona over België heeft getrokken is daar niet zo zichtbaar. De winkels zijn open en van een nachtklok is nooit sprake geweest. Mondmaskers zijn inmiddels iets minder taboe, maar de paspoppen in de etalage hebben nog geen masker op. Zo snel gaat die normalisering dus dat het me nu opvalt dat paspoppen in Nederland géén mondmasker op hebben. De winkelstraten zijn dan weer erg streng gescheiden in twee looprichtingen, zodat voetgangers zich beginnen te gedragen als automobilisten. Niet over de middenstreep is het devies, zodat het ook niet meer mogelijk wordt om de funshoppers voor je in te halen.

Inmiddels heb ik ook een nieuw woord geleerd: het Moratorium. Het woord is iets te moeilijk voor de media en daarom negeren ze het, maar het betekent zoiets van een tijdelijke opschorting van betalingsverplichtingen én van het uitspreken van faillissementen. Dat het aantal faillissementen ‘historisch laag’ is is de pers al wel opgevallen, maar dat de oorzaak daarvan oersimpel is (failleren is niet mogelijk) is nog niet tot ze doorgedrongen. In België geldt het Moratorium voorlopig tot 31 januari 2021. Zodra het Moratorium (dat geldt sinds de start van deze blogreeks in maart) wordt opgeheven, dan gaat de crisis pas echt beginnen.

11 november – Deuxième Col des Infections

Het vliegtuig is geland: de tweede besmettingsgolf is weer gaan liggen en we wachten geduldig tot de stewards en stewardessen ons vertellen dat we naar buiten mogen om geld uit te geven en ons eigen ding te doen. Ook in Amerika is de druk van de ketel: Joe Biden heeft na dagenlang tellen eindelijk de verkiezingen gewonnen en Donald Trump lijkt vooralsnog minder kaarten in zijn mouwen te hebben gestopt dan we hadden gedacht. De media zijn portretten aan het maken van van de 46e president van de Verenigde Staten alsof er nooit een voet van burgeroorlog is geweest.

Uiteraard is het gevaar nog niet geweken. De piek in doden per dag moet nog komen maar nu de ‘Col des Infections’ beklommen is voelt het alsof de afdaling weer is ingezet. De jaarkalender van het virus, de media, de politiek, de feestdagen en de hemellichamen verlopen wonderlijk synchroon. Ik mag natuurlijk geen kosmologische implicaties doen in een blog dat voor een breed publiek is bestemd, maar ik mag toch hopelijk wel opmerken dat Allerzielen net is geweest en we ons nu klaarmaken voor kerstmis, waarin de wereld weer Pax en Vree is? Lockdown 3 mogen we dus waarschijnlijk weer in maart 2021 verwachten. Zijn er dan ook niet weer ergens verkiezingen gepland?

31 oktober – Christmas Comes Early

Voor wie deze updates op de voet volgt: mijn vriendin is negatief getest dus er is niks aan de hand. Vals alarm. Op het werk waren collega’s begripvol over het feit dat ik een paar dagen thuis moest blijven toen ik donderdag terug op kantoor kwam. We kregen een fles rode wijn van de baas vanwege onze moed en doorzettingsvermogen in deze moeilijke tijden. Voorlopig geen ontslagrondes.

Vanaf maandag gaan de winkels dicht tot ze weer open mogen. Ze zeggen nu eind november, maar we weten allemaal dat het langer kan duren. De herinneringen aan maart-april-mei-juni zijn nog vers. We hebben vandaag dus al kleine kerstinkopen gedaan en een mininepkerstboom in huis gehaald. Christmas comes early this year.

28 oktober – Corona in de Slaapkamer?

Eergisteren werd mijn vriendin ziek. Of het corona is of niet weten we nog niet maar voor de zekerheid heb ik mijn baas gebeld die zei dat ik thuis moest werken tot we zekerheid hebben. Gezien de huidige besmettingscijfers en gezien het feit dat de griep nog niet zou spelen is de kans aanwezig dat zij (en ik?) het gevreesde virus hebben opgelopen.Inmiddels zijn er genoeg mensen in onze vrienden- en kennissenkring bewezen geïnfecteerd geweest, dus echt eng is het niet meer. We wachten nu rustig af op de resultaten van de test, die mijn vriendin gisteren heeft laten afnemen. Tot die tijd werk ik voor het eerste sinds de uitbraak voltijds thuis. Nu pas krijg ik de hele quarantaine ervaring mee. De buitenwereld die langzaam wegzakt in een moeras van extreem slecht nieuws, de joggingbroek die aan je benen plakt, lust om je muizenholletje schoon te maken en te verbouwen en vooral de uitzichtloosheid. Vandaag zijn in een nieuw maatregelenpakket ook de sportscholen gesloten. Mijn vriendin zei dat daarmee haar laatste uitstapje ook is afgepakt. Slik…

23 oktober – Lockdown 2

België heeft vorige week ook de horeca een maand dicht gedaan, en daarbovenop een nachtklok ingevoerd. Vandaag, een week later, is er een tweede persconferentie aan de gang waarbij verdere verstrengingen worden aangekondigd. Ziekenhuisopnames en besmettingen zijn non-stop aan het klimmen. Het YouTube-koppel Celine en Michiel (CeMi) heeft al een nieuwe hitsingel uitgebracht: Lockdown 2.

Het sentiment onder de rest van de bevolking is wel volledig anders. Als ik nu terugdenk aan hoe ik de hele dag aan het terugrekenen was welke oppervlaktes ik had aangeraakt en hoe ik na twee, drie weken stiekem aan de rand van de stad afsprak met rebelse burgers die toch zonder hond naar buiten kwamen dan klinkt dat allemaal vrij belachelijk.

We zijn nu banger voor boetes dan voor virussen. Deze week at ik nog chips uit dezelfde bak als iemand die twee huisgenoten had die positief waren getest. Een paar weken eerder had ik ook positief geteste huisgenoten, dus dan moet je niet flauw doen. Testen kan inmiddels trouwens ook niet meer, want de testlaboratoria zijn overbelast. Als straks de curve geflattend is dan weten we hoe het komt.

15 oktober – de Hamer

Dinsdag heeft Rutte in Nederland de U-turn afgekondigd: alle horeca dicht en mondmaskerplicht in de openbare ruimte. “De hamer moet groot genoeg zijn”, zei Rutte de premier over de nieuwe corona-aanpak.

Mijn broer, die in Nederland een huisfeestje wou organiseren, kreeg bezoek van de politie en werd bedreigd met een boete van €1000. Op het facebookevent werden de zwaarste verwensingen heen en weer gegooid tussen de rekkelijken en de preciezen, waarbij een bezorgde gast werd verweten een “risico te zijn op het afweersysteem met zulke hoge angstfrequenties”. De tijd van teddybeertjes en trompetconcerten is definitief voorbij.

Terwijl de Nederlanders met grootbeeldspraak van de straat worden gehaald was ik in België aan bowlen met een gelegenheidsbubbel van 6. Tussen de bowlbanen waren kuchschermen geïnstalleerd en de uitbater bracht dienbladen bier naar de groepjes alsof we in de VIP-ruimte van een club zaten. Dit feesten in bubbels is de nieuwe trend: clubs vormen zich om tot ‘restaurant’ en mogen zo langer openblijven dan cafés. Beelden van een optreden van André Hazes in club Carré roepen wrevel op.

Nederland is nu dus voor het eerst strenger dan België en de grensburgemeesters roepen al op om feestvierende Nederlanders te weren. De rollen zijn dus volledig omgekeerd ten opzichte van de rest van het jaar.Maar de vraag is hoe lang dat gaat duren. In Frankrijk is de avondklok weer afgekondigd en verschillende Belgische gemeentes en universiteiten draaien de duimschroeven nog verder aan dan de overheden. De Hamer kan elk moment vallen.

12 oktober – Positieve Regeringen, Negatieve Jongeren

Regeringen zijn positief aan het testen. In Amerika heeft Donald Trump naar eigen zeggen het virus overwonnen, terwijl de rest van het Witte Huis besmet is. De regeringen van Brussel en Wallonië gaan in quarantaine. Rudi Vervoort, Ahmed Aboutaleb, Bart Tommelein, Sven Gatz, zijn enkele namen van besmette politici.

Horeca gaan weer dicht. “Here we go again”, zoals de barman van mijn stamkroeg het verwoordde op Instagram. Cafés moeten nu om 11 uur sluiten en de totale horeca lockdown is al aangekondigd. Ook de zogenaamde ‘contactsporten’ (basketbal, korfbal) worden geschorst. Komende zondag staat ondertussen de Ronde van Vlaanderen nog gepland, die dit voorjaar is uitgesteld vanwege het virus. Ziekenhuizen zetten zich schrap voor een tweede ziekenhuisgolf: reguliere zorg wordt al afgeschaald.

Er begint zich ook sterker een generatiekloof af te tekenen. Depressie onder jongeren heeft een vlucht genomen. Eén op de drie jongeren tussen de 16 en de 24 kampen met depressieve gevoelens. Dat getal daalt langzaam over de levensjaren, tot de 65+’ers, die nauwelijks depressiever zijn geworden door de crisis. Op psychologisch vlak zijn dus juist de jongeren het slachtoffer. Want zij hebben de toekomst, en juist die is er nu even niet meer.

5 oktober – Donald

Trump heeft corona. Na Boris Johnson (zie 10 april) en Bolsarono heeft de grootste rechtse populist van onze tijd het virus gekregen. Hij lijkt er iets milder van te worden. Sommige mensen wensen hem dood, anderen denken dat het een campagnetruc is. Of hij het nu overleeft of niet, in beide gevallen zou het een nieuw hoogtepunt zijn in dit boeiende jaar.

De bruiloft van mijn broer moest in de buitenlucht doorgaan. We zaten op anderhalve meter afstand, in het zompige gras, met een paraplu tegen de regen en een dekentje tegen de kou. “Achteraf lachen we erom”, zeiden we tegen elkaar. Het driegangendiner werd in drie delen verdeeld, waarbij drie groepen telkens één gang mochten bijwonen. Wij, de dichte familie, hebben de receptie met het aansnijden van de bruidstaart gemist, maar mochten het diner wel volledig meemaken. Halverwege de trouwdag zaten we in het hotelrestaurant, met maximaal 4 personen aan een tafel.

De mondmaskerdiscussie begint in Nederland zwarte piet-achtige trekjes te krijgen. Toen we aankwamen in het gemeentehuis en onwetend vroegen of we ons masker moesten opzetten begon de baliemedewerkster opzichtig te zuchten. ‘Officieel moet ik jullie dringend adviseren om een masker op te zetten’ zei ze, maar haar gezicht zei ons dat we onze maskers beter af konden houden.

1 Oktober – Herzieningen en aanpassingen

Wereldwijd zijn er 1 miljoen coronadoden gevallen, waarvan 10.000 in België. In Nederland is naast het algemeen aanvaarde mondmasker nu ook de algemeen aanvaarde manier van tellen doorgevoerd, waardoor er met terugwerkende kracht een berg coronadoden- en besmettingen extra aan de eerste golf moeten worden gevoegd. Op de site van de John Hopkins University sprint Nederland nu Qatar en Marokko voorbij qua officiële infecties, het dodental blijft met 6000 nog achter maar volgens de media moeten daar nog een paar duizen dooien bijkomen.

Dichter bij huis is de bovenbuur bij een tweede test alsnog positief getest, terwijl mijn broer uiteindelijk toch negatief is getest. Uit voorzorg had hij zich in zijn kamer opgesloten, zijn huisgenoten brachten zijn eten tot bij zijn deur.

Op de bruiloft van mijn andere broer mogen na de laatste persconferentie in Nederland maar 30 gasten tegelijk bij elkaar komen. Onverminderd optimistisch hebben hij en zijn bruid een eigen persconferentie gehouden, waarin ze aankondigden dat ze hun trouwfeest in stukken gingen opdelen, zodat verschillende groepen gasten om beurten aanwezig kunnen zijn.

24 september – Business as Usual?

Nederland heeft België nu bijna ingehaald qua infecties. Het klinkt cru om landen zo tegen elkaar af te strepen maar zo beleven we deze pandemie nu eenmaal. Als ik op het moment van schrijven Google op ‘coronavirus’ is de tweede kop: “Lof voor aanpak coronavirus in Afrika: cijfers merkelijk lager dan in Europa, Azië en Amerika“. Dit afstrepen van regio’s, landen en continenten is dus letterlijk al een half jaar voorpaginanieuws. Over de redenen hoe en waarom wordt dan druk gespeculeerd, maar niet hier.

De maatregelen worden nu dus weer aangescherpt. Mijn broer moet 15 bruiloftsgasten van de lijst schrappen omdat er in Nederland maximaal 50 mensen bij elkaar mogen komen. In België is de theoretische ‘bubbel van 5’ losgelaten wegens onhoudbaar, maar nieuwe aanscherpingen zijn al in zicht. De kritische gevallen in mijn directe omgeving zijn inmiddels negatief getest, een opluchting.

Het Nieuwe Normaal begint door te wegen op kantoor. Ik ben nog steeds de enige en aangezien september ook al bijna voorbij is lijkt het zo te blijven. De plexiglas schermen zijn dus voor niets geplaatst. Ik heb ook stiekem naar de omzetcijfers gekeken van het afgelopen halfjaar. Moet ik vrezen voor mijn baan als ik deze marktgevoelige informatie naar buiten breng, of maakt het toch niets uit? “Het maakt toch niets uit”, is een gevoel dat soms -heel soms- tussen de borstplaten van het business as usual harnas doorglipt.

21 september – Dichtbij

Het virus voelt nu heel dichtbij. Mensen testen positief of verwachten een positief testresultaat te hebben omdat ze een ‘risicovolle ontmoeting’ hebben gehad. Veel Belgen hebben het virus opgelopen in Portugal, waar de discotheken nog wel open waren. In ons gebouw is iemand positief gestest. Ik zat op café, waar we nog steeds netjes onze namen opschrijven, toen iemand berichtjes kreeg van meerdere collega’s die positief zijn getest. In België zijn nu 100K besmettingen en bijna 10.000 doden.

In Nederland is elke dag een nieuw besmettingsrecord, met vrijdag 1977 nieuwe gevallen. Zaterdag was alles redelijk business as usual. Corona was eigenlijk alleen zichtbaar bij de grote ketens, in de vorm van een handzeeppompje bij de ingang. Op de grond moesten markeringen de gewenste wandelrichting aanduiden. Er was zelfs een wandelrotonde, met een man in een geel hesje die voorbijgangers voorzichtig vertelde dat ze met de klok mee moesten wandelen.

14 september – Nieuwe ATH

We zijn ons aan het voorbereiden op de winter (ook al is het vandaag de warmste 14 september sinds het begin der tijden). In de winter moeten de ramen overal open blijven en zullen we allemaal op het terras blijven zitten. De Terrasverwarmer is dus de volgende onverwachte winnaar van de Pandeconomie. Kinderen zijn na een half jaar thuis gamen blij om naar school te mogen en blijven muisstil in de klas zitten: wie kucht of snottert wordt linea recta naar huis gestuurd op verdenking van corona. De leraren hebben moeite zich verstaanbaar te maken omdat ze verplicht een mondkapje moeten dragen.

Qua verhalen was er een vrouw die een ontsteking had opgelopen nadat ze zich had laten testen op covid. Het neusstokje was onvoorzichtig door de neuswand geboord precies op een plek waar allemaal gevoelige zenuwen samenkomen, wat resulteerde in nachtenlang niet kunnen slapen vanwege de pijn. Het klinkt als een slecht verhaal van HLN om in te spelen op het gevoel van letterlijk iedereen om voor geen goud een wildvreemde met een wattenstaafje in je neus te laten prikken, maar ik heb dit verhaal uit eerste hand dus het moet wel waar zijn.

De eerste vaccin-proefkonijnen zijn ook al bekroond, het kan nu dus echt niet meer lang duren voordat wij aan de beurt zijn. Qua cijfers en statistieken is de situatie sinds de vorige update van 8 september omgedraaid. De grafiek van besmetting in Nederland heeft een nieuwe All Time High (ATH) bereikt, terwijl de Belgische grafiek nog netjes onder de eerste golf blijft. Niemand in Nederland geeft er echter om, want er vallen minder doden. Precies dezelfde situatie als in augustus in Antwerpen dus, alleen dan zonder avondklok.

Mijn vriendin en ik hebben ondertussen ook een steunmaatregel van de overheid binnen, namelijk de tienrittenkaart voor de NMBS. Toch leuker dan gratis geld of betalingsuitstel.

8 september – Harde Maatregelen

De scholen zijn begonnen. Het introductiefeest van de universiteit is veranderd in een online evenement, net als alle colleges. Kinderen en scholieren gaan nog wel zo veel mogelijk naar school. Aan de poort van basisscholen staat nu een mini-poortje waar alleen kleine kinderen door kunnen.

‘No mask no service’ geldt nog altijd in supermarkten, wie zijn masker vergeet (ik) kan voor €5,75 een nieuw pakje van tien stuks kopen. De McDonalds is een krampachtige hyperreflex geschoten, bang voor een corona PR-ramp. Het restaurant is een labyrinth van plexiglas (kuch-schermen in goed Hollands) met een in- en uitgang, reserveren met QR code is verplicht, maskers uiteraard ook en er lopen twee personeelsleden de boel te coördineren en te poetsen. De kranten die er vroeger lagen zijn ook weggesaneerd.

30 landen zouden nu een vaccin tegen het virus hebben. Rusland was de eerste, maar niemand vertrouwde het toen. Inmiddels schieten de vaccins als paddenstoelen uit de grond. Cuba, waar dokters minder verdienen dan taxi-chauffeurs, heeft er ook één. In China zijn ze al aan het spuiten, uiterlijk in maart zijn wij aan de beurt.

Het sportseizoen is nu pas begonnen, met een nieuw uitgevonden ‘Nations League’ ter vervanging van het afgeschafte EK 2020. De Tour de France is 29 augustus van start gegaan. Op het moment van schrijven wachten de renners in spanning op de uitslag van de coronatest. Als twee of meer renners of personeelsleden van een ploeg positief testen wordt de ploeg naar huis gestuurd.

De strijd tegen corona wordt nu vooral op diplomatiek vlak gevoerd, met de stoplichtregio’s (zie 11 juli). De rode en oranje kaarten worden gretig uitgedeeld, er lijkt ook steeds meer een element van revanche in te zitten. Spanje is verboden, de Franse grens is weer half dicht en Nederland en België zijn ook met de kleurpotloden in de weer. Mijn broer trouwt binnen een maand in Nederland, onder de huidige regels zou ik 10 dagen in quarantaine moeten bij aankomst in Utrecht. Gelukkig knipperen de stoplichten sneller dan een stroboscoop dus wellicht is de situatie volgende week of morgen weer anders.

28 Augustus – Rellende Burgers

Ik heb inmiddels de tijd genomen om inhoudelijk te kijken naar waar de Nederlandse beweging Viruswaarheid (voorheen: Viruswaanzin) nu voor staat. Bij Op1 waren Hagenaren (of Hagenezen) aan het klagen dat er nu toch wel erg veel demonstraties in de stad zijn, iets wat in België totaal niet het geval is. Er zijn meerdere problemen:

1. Rellende jongeren die afspreken in steden om te gaan rellen (dit was vooral tijdens de hittegolf, die nu voorbij is)
2. Protesten op het Malieveld tegen de maatregelen van de overheid.

Viruswaarheid zit in het tweede kamp. De teneur lijkt te zijn dat de overheid is doorgeslagen in de reactie op het virus, dat het virus al jaren rondzoemt, dat de medische effecten van het virus meevallen en dat de overheid gewoon helemaal gek geworden is. Het dragen van mondmaskers is hierbij de grootste zorg. In Nederland bleef het bij ‘experimenten’ in de Koopgoot van Rotterdam en de Albert Cuyp in Amsterdam, om te zien hoe het publiek zou reageren. Slecht dus. De ondernemers van de straten zijn nu collectief een schadevergoeding aan het eisen voor het omzetverlies dat het gevolg zou zijn van de tijdelijke, lokale, mondmaskerplicht.

De liberale, zinnige en wetenschappelijke burgerbeweging Viruswaarheid is natuurlijk een broeihaard voor veel minder alledaagse en geaccepteerde opvattingen. Op YouTube schieten de complotcasts uit de grond, met Robert Jensen en Lange Frans als leidende nieuwe mediafiguren. Bill Gates zou uit zijn op vernietiging van de overbevolking door middel van een vaccin en daar de WHO voor gebruiken. De pedofiele wereldelite had hiervoor alle draaiboeken klaarliggen en de geheimzinnige ‘Q’ brengt met zijn Qdrops nog veel meer nare, apocalyptische onthullingen naar de oppervlakte. De politicus Pieter Omzigt werd fysiek belaagd door demonstranten die iets met Kabal riepen en toen de politie met lange stokken ingreep werden die beelden olie op het vuur.

In de VS is zijn de BLM protesten verder uit de hand gelopen. Na een nieuwe zwarte dode door toedoen van de politie volgden er dagenlang rellen in Kenosha, Wisconsin, waarbij een tiental bedrijfspanden in de fik zijn gestoken. Gewapende burgers zijn de rol van de politie en het leger gaan opnemen en een zeventienjarige jongen kon zijn vinger niet van de trekker van zijn machinegeweer houden toen hij door demonstranten omver werd geduwd. Twee doden en meerdere gewonden zijn het gevolg, rechtse commentatoren zien het als een vorm van zelfverdediging.

18 augustus – The Slackonomy

De laatste weken ben ik bijna de enige die nog op kantoor komt omdat de meeste van mijn collega’s op verlof zijn of liever thuiswerken. Formeel geldt de plicht om thuis te werken tenzij noodzakelijk inmiddels niet meer, maar eigenlijk weet ik dat niet zeker, net zoals ik niet zeker weet of mondkapjes nog verplicht zijn op straat. Mijn directe leidinggevende (die ik dus niet meer zie) kiest, min of meer in overleg, wanneer ik thuis mag/moet werken.

Vandaag was de bedrijfsleider ook eens op bezoek en daarom moest ik van mijn leidinggevende aan hem vragen of ik morgen thuis mocht/moest werken, wat ik deed. Hij zei dat ik op kantoor productiever zou zijn, wat waar is, en wat ook de reden is dat ik tijdens de Eerste Golf nog mocht/moest komen waardoor ik toen geen mentale schade heb opgelopen door te lang opgesloten te zitten (zie 6 april).

We worden wat gezapiger allemaal. Mensen met werk hebben door dat ze evenveel kunnen doen (lees: betaald krijgen) als ze in hun pyjama op de bank blijven en bedrijven leren dat ze geen omzet meer hoeven te draaien om geld te verdienen, door de talloze steunoperaties van de overheden. Ondertussen helpen banken, leveranciers en de fiscus mee door betaalverplichtingen naar de toekomst te verslepen, waardoor het oog van de storm nog verder groeit. Mensen die geen werk hebben springen (nog) niet op de paar vacatures die nog worden uitgeschreven en door het wegvallen van vakanties en het normale consumptiepatroon blijven er centjes over. Kortom: de economie neemt het er nog even van.

11 augustus – 17 miljoen virologen

Terug in Antwerpen, de regels zijn moeilijk te volgen. Op café mogen maximaal 4 mensen bij elkaar zitten, zolang ze per samenstelling hun gegevens opschrijven op een blad. Wanneer de samenstelling van een tafel verandert (wat vaak gebeurt) moet er een nieuw blad worden gemaakt. Aan tafel hoeft geen mondmasker te worden gedragen, bij het naar de WC gaan wel. Fietsers hoeven alleen bij het stoppen voor een stoplicht een mondmasker te dragen. Thuiswerken is verplicht, tenzij het noodzakelijk is. Op papier is dit strenger dan tijdens de eerste lockdown, in de praktijk is het nu drukker op straat dan in maart, toen niemand de deur uit durfde. De verplichte quarantaine voor vakantiegangers die uit een rode zone komen lijkt ook min of meer theoretisch te worden opgevat.

In Nederland is elke door de overheid opgelegde maatregel reden genoeg om Hitler/Soros/Illumati het debat in te slepen. Hier en daar wordt het mondmasker voorzichtig verplicht, maar ‘het volk’ en ‘de burger’ geeft de overheid geen centimeter. De groep Viruswaanzin, inmiddels omgedoopt tot Viruswaarheid, organiseert overal demonstraties/festivals waar duizenden mensen bij elkaar komen en waar sprekers de leugens van de overheid met zo veel mogelijk wetenschappelijkheid ontkrachten. 17 miljoen virologen telt Nederland nu, en ze weten allemaal hoe het zit met de cijfers van corona en welke geldstromen gemoeid zijn om de waarheid te mond te snoeren. Misschien komt er dan toch geen Zwartepietendiscussie dit jaar.

6 augustus – Natte Maskers

Het instellen van de avondklok heeft gezorgd voor een reeks memes op de sociale media. Op het nieuws werken we nu met besmettingen per 100.000 inwoners en wekelijkse gemiddelde aantallen besmettingen. Ziekenhuisopnames en sterfgevallen zijn bijna nul. De burgemeester van New York roept inwoners op om terug te komen. Zuid- en Noord-Holland kleuren oranje, wat betekt dat een bezoekje 2 weken quarantaine kost.

Op het Franse platteland (groene zone) valt het mee met de coronavrees. In het zwembad zijn mondmaskers verplicht in de kleedkamers, waardoor de dure wegwerpmondmaskers nat worden en eerder ondraagbaar worden. We worden steeds soepeler als het gaat om wat we voor onze mond (en neus!) moeten houden. Hoe meer die dingen verplicht worden, hoe minder ze met hygiene te maken hebben.

27 juli – Antwerpen kleurt Rood

Corona is terug in België. Vandaag zit de federale commissie samen om nieuwe maatregelen te nemen, een paar dagen na de vorige maatregelen. Belgen zouden een lijst met 10 contacten moeten maken (de bubbel) en de komende maand niet met meer mensen mogen afspreken. Na vandaag zouden de maatregelen nog verder worden verstrengd. Daarnaast zou de burgemeester van Antwerpen een extra laag verordeningen afkondigen, want Antwerpen kleurt rood. Het reproductiegetal is in Antwerpen dichtbij 2, wat betekent dat elke coronapatiënt gemiddeld bijna twee nieuwe mensen besmet. Marc van Ranst roept dat een totale lockdown van Antwerpen onvermijdelijk is. Of dat advies zal worden overgenomen moet vandaag blijken. De maatregelenjungle is dusdanig gefragmenteerd in tijd en ruimte (de regio’s van België, Europa) dat het niet meer bij te houden is. Wat merkbaar is, is het sentiment, en op dit moment staan alle lichten op rood. In elk geval voor Antwerpen.

In Nederland is corona voorbij. Buiten de randstad profiteren steden en regio’s van toegenomen binnenlands toerisme. Mondkapjes zijn alleen verplicht in het openbaar vervoer en de anderhalve meter regel is grotendeels een grap, die maar door een kleine groep horecamedewerkers serieus wordt genomen. Terrasjes zijn overal groter gemaakt en afgezet van de openbare ruimte. Het lijkt erop dat de horeca in Nederland in deze thuisblijfzomer de verliezen van het voorjaar ruimschoots gaan kunnen compenseren.

Op het moment van schrijven pak ik mijn spullen om naar Frankrijk te vertrekken. Frankrijk heeft net de grens met Spanje opnieuw gesloten en het is denkbaar dat België de volgende zal zijn. Reizen binnen Europa is spannend en elke dag kan het verschil maken, dus wij hebben onze vertrekdatum ook een dag naar voren geschoven. Vakantie heeft nooit zo erg als een vlucht gevoeld.

11 juli – Stoplichtregio’s

Per vandaag zijn mondkapjes verplicht in winkels, bioscopen, theaters. Tot nu toe waren mondmaskers alleen verplicht in het openbaar vervoer (zie 20 mei). De afgelopen weken stonden in het teken van versoepeling van maatregelen, dus het bericht dat er toch nieuwe regels worden opgelegd is een zure.

Ondertussen verschuift de aandacht van de wereldgrafiek met de curve waar we zo gewend aan zijn geraakt (vandaag: 12,5M besmettingen, 560K doden, VS – Brazilië – India – Rusland) naar kaarten met regio’s die groen, oranje of rood zijn gekleurd. De kleuren van het stoplicht geven aan of een regio veilig is verklaard, of afgesloten in een totale lockdown. Gevaarlijke regio’s zijn er in Spanje, Portugal en het VK, daarnaast zijn de Balkan en Scandinavië ook gevaarlijk gebied, ook Luxemburg wordt genoemd. Wie uit een rode regio terugkeert moet zich laten testen en twee weken in quarantaine. Buiten de EU zijn er 14 landen waar sinds 1 juli de reisbeperkingen zijn opgeheven.

De toerismebeperkingen werken in twee richtingen. Onder andere Ierland, Noorwegen, Litouwen en Oekraïne laten geen Belgische toeristen toe.

Er wordt ondertussen al geanticipeerd op regionale lockdowns, waarbij virusuitbraken scherp in de gaten worden gehouden en waarbij er hard wordt opgetreden om de nieuwe brandhaarden in de kiem te smoren.

Ik denk zelf dat de pandemiepaniek pas terugkeert in september. Het is nu komkommertijd, mensen zijn coronamoe. Wat de cijfers ook doen, mijn vermoeden is dat de tweede mediagolf pas in september de kop opsteekt, als de dagen korter worden en de bevolking uitgerust genoeg is om opnieuw in paniek te schieten. Bovendien zal de economische crisis dan pas echt voelbaar zijn, waardoor de crisis een tweede laag krijgt. Covid heeft veel op zijn kop gezet, maar komkommertijd gaat standhouden denk ik.

5 juli – Nieuwe Normaal

Het nieuwe normaal begint vorm te krijgen. Ik was met mijn gelegenheidsbubbel naar ‘het eerste evenement van het jaar’ geweest. We moesten onze namen en telefoonnummers afgeven aan de poort, op de binnenplaats mochten we niet zelf bestellen – we moesten wachten tot de gemaskerde bediening ons kwam helpen. Om de zaal in te kunnen moesten we mondkapjes dragen, die gratis werden uitgedeeld aan de ingang. Eenmaal binnen werden we als bubbel aan een tafel gezet. We konden niet meer bestellen, roken of naar het toilet. Als er muziek opstond moesten we onze mondkapjes opzetten.

Supermarkten hebben nog vaak een rij, omdat er maar een bepaald aantal mensen binnen mogen zijn. Bij de winkelkarretjes staat nog steeds een medewerker die de karretjes en mandjes ontsmet en uitdeelt. Contante betaling wordt streng afgeraden en er wordt opgeroepen om zo snel mogelijk boodschappen te doen. De meeste mensen dragen mondkapjes, al is het officieel niet verplicht. Bij de kassa zag ik een briefje waarop stond dat hulpverleners en verplegers voor mochten dringen op vertoon van hun pas.

In de winkelstraten worden de regels iets minder streng opgevolgd. Op elk voetgangerspad staan pijlen voor de looprichting maar niemand lijkt zich daar aan te willen houden. Bij de ingang staat vrijblijvend een alcoholspuit.

29 juni – Half Miljoen

Vandaag is de teller op een half miljoen doden gesprongen, de laatste 100K hebben toch bijna een maand geduurd. Op het werk zijn de thuiswerkers nog grotendeels thuis. Er waren ook wat spanningen, omdat de airco aanstond. Airconditioning zou de verspreiding van het virus in de hand werken. De plexiglasmuurtjes moeten nog opgezet worden in het kantoor, bij de kassa staan ze al wel, voor (tegen?) de klanten.

Ik ben ondertussen in Amsterdam geweest, wat een vreemde ervaring was. Hier in Antwerpen pakt het normale leven zich vrij snel weer op, zonder de vertrappelde mondmaskers op de grond en de ontsmettingsspuitjes bij de winkels en cafés zou je bijna vergeten dat het crisis was (is). Amsterdam daarentegen, is een andere stad.

De Zeedijk voelde dorps aan. Er werd Nederlands gesproken en de Hollandse Nieuwe werd zonder ironie besteld en gegeten. Damrak leek qua drukte op een strandboulevard, in plaats van als het festivalterrein dat het in het afgelopen decennium was geworden. De Korte Leidsedwarsstraat was uitgestorven. Rond etenstijd. Geen hond of kat te bespeuren. Werkloze horecaondernemers hingen tegen de deurpost.

Mijn vriendin en ik voelden ons gewaardeerd als toerist, wat ook uniek was. Toen mijn vriendin het toeristenprobleem voorlegde aan een man die op een stoeprand zat spreidde hij zijn handen “Maar jij bent toch een toerist?” zei hij. Wie had gedacht dat je je als toerist in 020 zo gewaardeerd zou kunnen voelen. We zullen nog eens terugkomen, uit solidariteit.

23 juni 2020 – Lege Bankautomaten

Gisteren heb ik mijn coronakapsel af laten knippen en toen ik wilde afrekenen zag ik dat ik geen contanten bij had, dus mocht ik van de kapper even naar een bankautomaat. De dichtstbijzijndste bankautomaat, een Belfius, was gesloten, wat me nog niet was opgevallen. Dus ging ik naar de ING om de hoek. Daar maakte ik iets nieuws mee: de automaten waren op. Ik had al wel meegemaakt dat er bepaalde coupures niet beschikbaar waren, maar hier waren volgens het scherm alleen nog briefjes van €5 over, die je niet kunt uitnemen. En dat op beide automaten op die locatie.

Toen ik buiten kwam kwam er net een vrouw met veel botox en twee kinderen aanfietsen. Ik vertelde dat de automaten leeg waren, ze verzuchte dat dit al de derde locatie was waar geen geld beschikbaar was. Ik besloot ondertussen door te gaan zoeken en liep naar de Ossenmarkt, waar de vrouw nog niet was geweest. De bank daar was ook gesloten, ik denk dat dit pre-corona al was maar zeker weet ik het niet. De Belfius is in corona gesloten, dat weet ik zeker, want ik kan me herinneren dat ik daar in de rij heb moeten staan. De derde bankautomaat had wel contanten, die ik direct buitenproportioneel uit dat apparaat heb getrokken, zoals je begrijpt. Misschien kan ik ze in de toekomst met 2% winst verkopen. Of 10%, wie weet.

De goud- en zilverautomaten zijn ook leeg trouwens. Goud en zilver kun je niet bij een automaat kopen maar je begrijpt wat ik bedoel. Ik heb twee tussenhandelaars en zes bakstenen winkels afgestruind maar niemand wil verkopen. Eén handelaar gaf eerlijk toe dat hij wel goud en zilver had maar dat hij het, gezien de prijzende stijgen, nog even hoddelt. Bij dezen de vervoeging van HODL even uitgevonden. Conclusie: om goud en zilver te kopen ben je al te laat, wie nog papiergeld wil kopen moet opschieten.

10 juni 2020 – All Quiet on the Western Front

Gisteren voor het eerst op café geweest. We moesten buiten zitten, er was een QR-code op het tafeltje met de menukaart en de barman droeg een mondkapje onder zijn kaak. Op de toiletten waren posters met events waar data uit maart met watervaste stift waren opgeschoven naar april, waarna er “zie Facebook” op was geschreven. Weet je nog toen we dachten dat we in april weer naar feestjes zouden kunnen?

Cijfers: 7M gerapporteerde gevallen en 413K sterfgevallen wereldwijd. Europese landen zakken steeds verder weg in de ranglijst. De VS staat nu op 1, dan komt Brazilië en dan komt Rusland. India is de runner-up, de top van die curve is nog niet in zicht. In de helft van de staten van de VS is sprake van een heropflakkering.

8 juni 2020 – 10.000 idioten

Tot nu toe heb ik de amateurviroloog in mezelf nog onder controle kunnen houden maar na de “gebeurtenissen” in Brussel en Antwerpen moet ik ook mijn plasje doen. De feiten: er zijn zo’n 10.000 mensen dicht bij elkaar gekomen in Brussel en een paar duizend in Antwerpen. De meeste van deze mensen droegen ook nog mondmaskers.

Laat ik even de volgorde van pogingen om het virus in te dammen op een rijtje zetten, niet toevallig is dit ook de volgorde waarin maatregelen zijn ingegaan (kijk op de blog om terug te scrollen in de tijd)

1. Hele grote bijeenkomsten (festivals, demonstraties, straatfeesten)
2. Grote bijeenkomsten (concerten, disco’s, erediensten)
3. Bijeenkomsten (Feestjes, cafebezoek, openbaar vervoer)
4. Dagelijks contact (kantoor, winkelbezoek)
5. ‘Normale’ hygiëne (regelmatig grondig handen wassen)
6. Contactvermindering (geen handen schudden)
7. Verhoogde hygiëne (alcoholpompjes)
8. Mondkapjes.

Wat mensen niet willen snappen is dat epidemiologie gaat over populaties en niet over individuen. Er is dus niets wat je als individu ‘goed’ of ‘fout’ kunt doen, suggesties dat dit wel kan is door emotie gestuurde onwetenschappelijkheid – de reden dat ons is geleerd dat mondkapjes ‘schijnveiligheid’ bieden. Het is triest dat politici zijn gezwicht voor deze door emotie gestuurde onwetenschappelijkheid maar ja, het is wat het is.

Als tante Corona kon kiezen tussen
1. De status quo zonder hele grote bijeenkomsten en
2. Een totale lockdown mét een wekelijkse hele grote bijeenkomst
.. dan zou tante corona kiezen voor dat laatste want het is gunstiger voor haar voortplanting.

En wat krijgen we te zien? Massabijeenkomsten met mondkapjes. Het is alsof er een vacature is uitgestuurd voor Zondebok van de Pandemie en tienduizenden idioten zonder énig besef van politieke strategie als lemmingen van de klif zijn gerend. Wel, proficiat. Achterlijke idioten.

6 juni 2020 – Oud Nieuws

Er heerst een gevoel dat de pandemie voorbij is. De grenzen en de cafés gaan weer open en daarmee zijn de belangrijkste maatregelen opgeheven. De eerste collega’s die drie maanden thuis hebben gewerkt zijn terug op kantoor. Op het radionieuws wordt de balans opgemaakt van de effecten van de lockdown: meer alcoholgebruik, meer echtscheidingen en ruzies en meer online fraude door het verhoogde thuiswerken. Naast dit enquêtenieuws zijn er ook weer nieuwe paniektopics, zoals de droogte en het gevaar voor een watertekort in de zomer. In Overijse kwam er al geen water meer uit de kraan. Ook dat is al oud nieuws, inmiddels is racisme het gesprek van de dag. Als vanouds bijna. Alsof de hele pandemie een seizoensgebonden mediatrend was.

Heel even had ik de bevreemdende gedachte dat we over een paar weken de pandemie collectief gaan bagatelliseren. Alsof het een enge film was of een ontroerende theatervoorstelling waarbij je achteraf het emotionele stof van je schouders klopt en doet alsof er niets is gebeurd in de zaal. Ik moest ook denken aan het boek ‘De vette jaren’ van Chan Koonchung, waarin een periode van onrust uit het collectieve geheugen van China is gewist en een schrijver het probeert terug te vinden in krantenknipsels. Voordat we straks onder Chinees toezicht leven moeten we niet vergeten regelmatig blogs zoals deze af te drukken en bij te houden, zodat we niet op ons collectief geheugen hoeven te vertrouwen.

2 juni 2020 – Fase 2

In Amerika is de vlam in de pan geslagen. Nadat een politieagent een zwarte man, George Floyd, heeft gestikt (de beelden zijn verschrikkelijk) zijn overal in Amerika protesten uitgebroken. Eerst leek het niets met Corona te maken te hebben en zou het dus geen plaats hebben in deze blog, maar inmiddels is het duidelijk dat fase 2 is aangebroken in de VS.

Beelden van plundering en brandstichting, Trump die gouverneurs onder druk zet en het leger (in casu: de Nationale Garde) heeft doen uitrukken, het Witte Huis dat belegerd wordt en inmiddels is afgeschermd…

Textbook. Ik zeg textbook omdat deze rassenrellen in de sterren stonden geschreven. Waar vandaag de naam George Floyd wordt geroepen werd in 2010 de naam Mohammed Bouazizi geroepen – de man die zich in het Tunesische Sidi Bouzid in de fik stak en daarmee het startschot gaf voor de Arabische Lente, wat uitliep in oorlog in Libië en Syrië (wat leidde tot de vluchtelingenstroom in Europa).

Geschiedenis is een aaneenschakeling van oorzaak en gevolg en soms is het moeilijk een lijn te trekken. Op nu.nl werden de rellen in Amerika eerst in de liveblog van corona verslagen, voordat ze hun eigen liveblog kregen toegewezen. In Amsterdam zijn duizenden in plaats van honderden mensen de straat op gegaan, wat burgemeester Halsema in politieke moeilijkheden bracht. In België is het voorlopig rustig. Morgen krijgen we nieuws of en hoe de cafés weer open mogen.

30 mei 2020 – Politiewespen en Patroonheiligen

Bij goed weer zijn de winkelstraten en de parken nu vol. Ik herinner me nog dat ik aan het videochatten was met vrienden in Nederland die buiten in het zonnetje zaten met hun biertjes terwijl er een rij stond bij het ijssalon. Ik was in shock, heel België zat thuis. Nu zit ‘iedereen’ hier ook buiten, de thuisquarantainefase voelt lang gelden. Af en toe fietst er iemand langs met een mondmasker of, nog erger, een soort plastic gezichtsscherm zoals dat van een lasser. De grens ligt bij iedereen op elk moment ergens anders, maar covid is nooit ver.

Gisteren was de grens even heel ver opgeschoven toen je bijna over de koppen kon lopen op het grasveld waar we zaten. De politiewespen begonnen al snel rond te zoemen en ze namen in aantal toe. Ze vroegen vriendelijk aan alle groepjes om te vertrekken. We zouden wel mogen sporten maar niet mogen zitten. Iedereen wist dat de Viroloog des Vaderlands inmiddels anders heeft beslist maar over corona en met politie valt niet te discussiëren.

De oma van mijn vriendin is overleden. Het heeft eigenlijk niets met corona te maken maar buitenstaanders hebben moeite dat te geloven. Het ziekenhuis heeft haar in de laatste dagen verzorgd en behandeld op de niet-corona afdeling, na uitgebreide testen. Niemand mocht langskomen, ze was alleen via de videochat bereikbaar. Cadeautjes voor haar verjaardag moesten naar binnen worden gesmokkeld. Het was spannend om met een verpleger te videochatten die zich over een geliefde ontfermt. Alsof een patroonheilige tot wie dagelijks gebeden wordt tot leven komt om troost te bieden.

20 mei 2020 – Schijnveiligheid

Deze week probeerde ik een condoleancekaart te kopen voor de externe accountant, wiens moeder is overleden aan Covid. Ik liep nietsvermoedend het station binnen, dat bijna leeg was van binnen. Ik werd direct staande gehouden door twee agenten. De mondmaskerplicht geldt blijkbaar niet alleen in de treinen maar ook op het station. Ik had (toevallig?) een mondmasker in mijn jaszak en deed hem op, al verontschuldigingen prevelend. Ik zou ‘een serieuze boete’ gehad moeten hebben volgens de agent, die boos uit zijn ogen keek.

Dit, dat je het nieuws op de voet moet volgen om zeker te zijn dat je niet per ongeluk allerhande noodverordeningen overtreedt, is de reden dat het voelt als oorlog. Ik herinner me dat ik agenten zag die voetballende jongens aan het aanmanen waren. Dit was een paar weken geleden, de agenten waren vriendelijk en een beetje beschaamd. Die toon is inmiddels blijkbaar veranderd.

Ik weet de eerste keer nog dat ik een mondmasker zag tegen corona, van een collega die nu al drie maanden thuiszit. Het was een paar weken voor 12 maart, de datum dat het gedoe begon. Het was zo’n FPS nogwat masker, de enige die echt zou werken. Het voelde alsof ze een geladen pistool uit haar handtas haalde. Achteraf zou ik zeggen dat het voelde als een voorteken voor wat komen zou, maar op het moment zelf vond ik het belachelijk. Elke dag riepen experts, politici en commentatoren immers dat mondmaskers schijnveiligheid boden en dat we gewoon onze handen moesten wassen. Van afstand houden was toen zelfs geen sprake.

Waar de toiletpapierhype razendsnel opstak en weer verdween is de mondkapjeshype grilliger verlopen. Niet alleen werden ze in februari en maart afgeraden vanwege het ‘valse gevoel van veiligheid’, ze waren daarna korte tijd alleen voorbehouden aan medisch personeel. Een mondmasker dragen was toen Coronasociaal, naast de Covidiot het tweede type pandemische zondaar. Donateurs van mondmaskers aan ziekenhuizen kregen een lintje van de radio.

De overheden en de vele Belgische ministers van corona werden door de logistieksector (waar ik zelf in werk) in hun gezicht uitgelachen vanwege het amateurisme waarmee ze miljoenen mondmaskers zouden zijn misgelopen. Het mondmasker groeide uit tot kostbaar handelswaar. Ik kreeg mijn eerste masker van een anonieme dealer, die van een Chinese zakenpartner een pakketje toegestuurd had gekregen. In die tijd had hij ze volgens het volkstribunaal aan een ziekenhuis moeten doneren.

De tijd dat je tien euro kon vragen een masker is inmiddels ook voorbij. Alle winkels zijn, geduwd door de onzichtbare hand van Adam Smith, mondmaskerverdeler geworden. Veel particulieren ook: het zelfgemaakte mondmasker is overal. Medisch gezien absurd. Alsof we met z’n allen door een stof- of rookwolk wandelen. Alsof een virus niet ook juist op oppervlaktes blijft en.. nou ja, soit. We hebben schijnveiligheid nodig, zo veel is duidelijk.

16 mei 2020 – Winkels open

Gisteren afgesproken met twee vrienden. Ik noteer dit voor als het Contact Tracing Call Center mij belt voor een onderzoek naar de verspreiding van het virus. Waar Nederland alle startups oproept om een blitse app te maken die met BlueTooth anoniem en effectief vriendengroepen in kaart kan brengen heeft België een call center geopend voor een volksonderzoek naar sociaal contact. Nu moet ik zelf bijhouden met wie ik in contact ben geweest, in plaats van dat mijn smartphone dat voor mij doet. Het leven is niet eerlijk.

De winkels zijn inmiddels weer open. Ze hebben allemaal een maximum aantal toegelaten shoppers en een pompje met ontsmettingsmiddel aan de ingang. Ik ben zelf intussen ook met een mondkapje buiten geweest. Ik had het gevoel dat ik er eindelijk bij hoorde. Ik kon neerkijken op alle onverantwoorde stadsgenoten die met ontblote lippen rondliepen en zo het symbolische draagvlak voor deze pandemie aan het verkleinen waren. Ik daarentegen, hoorde bij de goedzakken en ik merkte dat iedereen er zo over dacht. Wegens ademhalingsproblemen heb ik het mondkapje niet lang opgehad trouwens.

Op weg naar het werk heb ik de rij voor de voedselbank zien toenemen. Voor de crisis wist ik niet dat daar een voedselbank was, maar na een paar weken zag ik een rij gevormd worden van mensen met lege caddies. Ik dacht toen nog dat het misschien een illusie was, dat die rij er altijd al was geweest maar dat het me nooit was opgevallen. Toen ik zag dat dezelfde rij een maand later twee hoeken was omgeslagen kon ik er niet meer omheen.

De grenzen en de cafés zijn nog steeds dicht en de meeste collega’s werken nog vanuit huis. De kappers zijn inmiddels wel weer open, maar er moet ver op voorhand gereserveerd worden. De Corona Kapsels meme heeft dus ook zijn langste tijd gehad. Ik ben het, net als iedereen, beu. Gelukkig is er wel meer variatie in de nieuwsstroom. De meuk van voor de crisis krijgt langzaam zijn zendtijd terug, zie de voorpagina van deze website voor live updates.

Oh ja, de trompetist van 8 april die zit nog steeds elke avond om 8 uur te toeteren. Hetzelfde deuntje. En er zijn meer trompetisten in de stad die elke dag om 8 uur hetzelfde deuntje blazen. De magie is volledig weg, laten we stoppen.

9 mei 2020 – Symptoomvrij

Afgesproken met een stel dat besmet is geweest. Zij was drie weken erg ziek geweest, hij had bijna niets gemerkt. Toch even moeten slikken, ik vond de anderhalve meter nu wel erg belangrijk. Zij ook, want ze wilden herbesmetting niet riskeren.

Ze vertelden me dat ze ‘symptoomvrij’ zijn en dus ook hoogstwaarschijnlijk niet meer besmettelijk. Alles wat te maken heeft met Cousin Covid is hoogstwaarschijnlijk want zeker weten doen we niets. Zij had een CT scan gehad in het ziekenhuis, waar hoogstwaarschijnlijk uit geconcludeerd kon worden dat ze de ziekte had. Zelfs zij had geen recht op zekerheid en bleef dus buiten de cijfers.

Hij is statisticus en houdt zich sinds zijn tijdelijke werkloosheid bezig met Covid. Zijn koude, klinische kijk is een deugdzaam medicijn tegen de waan van de dag. Er zouden vijf keer zo veel besmettingen zijn als er terugkomen in de besmettingscijfers. Dat is goed nieuws, omdat het betekent dat het virus minder dodelijk is dan we nu moeten geloven. Hij had op basis van zijn modellen in maart voorspeld dat er half april 7000 doden zouden zijn gevallen, wat in tijden van honderdtallen overdreven leek. Achteraf bleek het een goede gok. Er zijn nu 8500 doden in België. Ik mag afronden op honderdtallen.

De ontmoeting was een frisse herinnering dat alle maatregelen die we nemen slechts tot doel hebben om de verspreiding van het virus te remmen, niet om te eraan te ontsnappen. Vroeg of laat zullen we besmet worden, net als we ook van Influenza niet kunnen ontsnappen. Waarschijnlijk zijn we dan immuun. Ik kan hier niet spreken van Hoogstwaarschijnlijk, omdat er positieve gevallen bekend zijn van herbesmetting. In vergelijking met andere virussen is het besmettingscijfer hoog, maar het sterftecijfer laag. Dit zijn de feiten.

Gemiddeld twee weken op bed liggen met koorts is ook niet niks. Tot nu toe had ik de wereld verdeeld in paranoiacs en covidiots. Daar moet nog een derde categorie bij: de zieken. Laten we in deze crisis de zieken niet vergeten, want het zijn er hoogstwaarschijnlijk veel meer dan we denken.

5 mei 2020 – Vage Fase

In welke fase zitten we nu? Ik weet het eigenlijk niet. De virologen geven de bevolking op papier meer bewegingsvrijheid. Na de tuincentra mogen nu de stoffenwinkels weer open in België, zodat men zijn of haar eigen mondmasker kan breien. Geloof het of niet, ook daar staan rijen.

De wereld is verdeeld in rekkelijken en preciezen en ik hoor bij de rekkelijken. Dat blijkt waarschijnlijk wel uit wat ik eerder heb geschreven. Een paar dagen geleden had ik pas voor het eerst een mondkapje op. Volgens mij is het mondkapje klinisch nog even nutteloos als in februari, maar het staat nu eerder symbool voor de preciezen. “Kijk, ik leef mee! (En ik ben bang)”.

Ik wil niet eindigen als Boris Johnson of als die basketballer die corona had geminacht dus ik let op mijn woorden maar echt heel veel banger dan gemiddeld zou ik mezelf nu ook weer niet durven noemen. Af en toe is het dan ook confronterend om te horen van mensen die inderdaad inmiddels bijna twee maanden opgesloten zitten in hun eigen huis. Ik vind het al erg om opgesloten te zitten in mijn eigen (?) land.

De andere kant van het spectrum begint nu ook meer van zich te laten horen. Vandaag waren er in Den Haag betogingen tegen de lockdown, 5G, vaccinatie en de tracing apps. Als piraat ben ik maar al te goed bekend met het discours van de cyberarmageddon die nu als een tsunami over ons heen spoelt maar voor een vertoog over complotisme verwijs ik lezers door naar de daarvoor bestemde blogs. Bovendien, vanuit christelijk perspectief valt de wederkomst van de Messias met al deze uitkomende profetieën ook moeilijk te ontkennen dus dan moet je al kiezen. De historicus in mij weet de boel te sussen met de gedachte dat het vooralsnog meevalt voor een pandemie. We schrijven 3,6M besmettingen en 254K doden wereldwijd, waarvan 8K in België en 5K in Nederland.

Dinsdag 28 april – Hetzelfde schuitje

Niet dat dit zo’n blog wordt waarin de blogger zich telkens verontschuldigt dat ‘ie zolang niets heeft geschreven maar ik heb langs niets geschreven. Dat komt omdat het allemaal wat saai en normaal begint te worden. Nu de situatie niet elke dag en elke week erger wordt lijkt het allemaal mee te vallen. We vergeten langzaam hoe het was voor de crisis. Als ik mensen elkaar op filmpjes de hand zie schudden dan voelt dat onwennig aan.

De virologen zeggen dat er minder mensen sterven MAAR als we ons niet goed aan de regels houden dan kan de tweede golf erger worden. Viroloog Marc van Ranst is boos geworden omdat zijn exitstrategie (het soort maatregelen dat hij, volgens een interview in de Humo, thuis op zijn laptopje beslist) is gelekt naar de pers. Hij riep iets over mensenlevens die op het spel zouden staan. Waar politici het retorisch moeten doen met de Democratie, mag de viroloog-koning de Dood voor zijn karretje spannen. De tirade deed me denken aan perswoordvoerder Scaramucci die in zijn eerste week in het Witte Huis voor de camera tierde dat de pers hem een ‘honeymoon period’ had beloofd. Er zijn nu 3 miljoen bevestigde gevallen en 200.000 bevestigde doden door corona wereldwijd.

Inmiddels heb ik bevestiging van commissie virusverhalen dat mijn inzending “goed geschreven is”, maar dat er “helaas te veel overlap is met andere inzendingen”. Ik had het zelf ook al opgemerkt. Ik zou eigenlijk moeten proberen om origineel te zijn maar eigenlijk schrijf ik dit gewoon voor mezelf. En voor de mensen in de toekomst die niet weten hoe het is om met alle mensen ter wereld in hetzelfde schuitje te zitten.

Dinsdag 21 april – Stapvoets fietsen

De olieprijs is onder de nul gezakt, dus olieproducenten betalen om olie te verkopen. Dat zegt iets over hoe gek de wereld nu is. Ik las op MSN news dat Trump riep dat het virus uit een virologisch onderzoekscentrum in Wuhan kwam. Trump? MSN news? Fake news somewhere on the internet. In wat voor tijden leven we als alles wat de president van de Verenigde Staten zegt bullshit is, en dat alles wat op de voorpagina van de meestgelezen krant ter wereld staat spam is? Een dag later waren de betrouwbare nieuwsmedia er als de kippen bij om de directeur van het virologisch onderzoekscentrum in Wuhan te laten verklaren dat er géén virus is ontsnapt. Blijkbaar is er dus een virologisch onderzoekscentrum in Wuhan.

Ondertussen is het lastig om origineel te blijven in deze tijden. Zo kwam ik er achter dat er een website is, virusverhalen.nl, waar elke dag een andere blogpost verschijnt die erg lijkt op de blogs die ik hier inspiratieloos aan het neertypen ben. De lijst met miskende schrijvers en poëten die onder die tegel vandaan kruipt is eindeloos. Uiteraard heb ik een inzending gedaan maar wegens overweldigend succes ben ik nog niet aan de beurt gekomen. Iedereen denkt hetzelfde. Zondag ging ik met mijn vriendin een rondje maken buiten de stad. We moesten stapvoets fietsen wegens de drukte.

Zaterdag 18 april – Prijzende stijgen

De paniek rond het virus is nu wel echt weggeëbd. Als ik denk aan hoe ik aan het begin van de quarantaine even (5 dagen) stopte met roken om mezelf minder kwetsbaar te maken, of hoe ook ik elk kuchje verdacht vond… Dat is nu wel voorbij. De overheden moeten nu hun best doen om het volk de ernst van de situatie te blijven inpeperen. Ook mijn vriendin is minder streng. We hebben gisteren vrienden bezocht. Op 1,5 meter afstand weliswaar, maar toch.

Het verschil tussen Nederland en België valt op. Elk land is 100% van de zendtijd bezig met het virus en roept ongeveer dezelfde dingen, maar dat betekent niet dat het overal op dezelfde manier beleefd wordt. Ik las dat één derde van de boekwinkels failliet dreigden te gaan in Nederland, omdat het rustiger was dan normaal en omdat mensen boeken niet mochten aanraken.

Wat?

Hier in België zijn alle boek- en andere winkels al een maand gesloten en mogen we blij zijn als één derde van de winkels ooit nog open gaat. Daarnaast nog iets: de prijzen stijgen. Promoties in supermarkten zijn afgeschaft, op Facebook krijgt een bericht over prijzende stijgen 1000 reacties en Radio 2 doet onderzoek naar prijzende stijgen van producten en diensten. Ik heb de eerste verwensingen aan het adres van viroloog Marc van Ranst al opgevangen. Bij ons zijn de prijzen voor computeronderdelen ook aan het stijgen, soms wel tientallen procenten. Vanochtend stond er om 7 uur een rij bij de tuincentra omdat deze uitzonderlijk open mochten zijn. Niet verwonderlijk dat bij zo’n vraag de prijzen stijgen. Explosieve mix, gratis geld en prijzende stijgen.

Woensdag 15 april – het Plateau

De oplettende lezer zal het al hebben opgemerkt: er zijn een aantal dagen voorbij gegaan zonder dagelijkse update. Normaal gesproken schrijf ik dan met terugwerkende kracht nog wat updates maar vandaag niet, want er is niet veel om over te schrijven. We zitten op het plateau.

Voor de vele lezers uit de toekomst behoeft dit misschien enige uitleg. Ziet u, het enige waar wij in het heden mee bezig zijn is dus met die curve. Toen die nog exponentieel toenam wisten we niet waar die eindeloze toename zou stoppen dus waren we doodsbang. Die toename is trouwens in aantal doden, ziekhuisopnames, bevestigde gevallen, bezette IC-bedden, enz. Op dit moment in de tijd komen er dagelijks ongeveer evenveel nieuwe gevallen bij en dus niet elke dag meer. Het aantal nieuwe doden blijft gelijk, waardoor we weer adem kunnen halen. De curve is geflattend (in Europa).

Daarmee zitten we nu op ‘het plateau’. We mogen ademhalen, maar niet te veel. Ik las ergens ‘het virus is moe’, maar we zijn zelf vooral moe. We zitten op de helft, denken we nu. De maatregelen houden nog een maandje aan, zeggen ze, en dan mogen we weer naar buiten. Het wordt in elk geval niet erger dan dit.

Ondertussen wordt er gewerkt aan een app waarmee de overheid kan zien waar je bent geweest en met wie je in contact bent geweest. Als door de wol geverfde piraat is dit goed nieuws. Politiek goed nieuws bedoel ik dan eigenlijk. Zoals een terroristische aanslag goed nieuws is voor de populisten en een zinkende olietanker goed nieuws is voor de groenen. Slecht nieuws is politiek goed nieuws. De pendulum hangt nu stil op zijn hoogtepunt en staat op het punt terug te zwieren. Misschien was het toch wel overdreven allemaal en volgens een onafhankelijk opiniepeiling op Facebook zou 90 procent van de bevolking liever sterven dan zich laten vaccineren tegen corona. De Piraten lopen zich warm langs de zijlijn. Zijstap, armpjes zwaaien. De hoekvlag eventjes laten wapperen terwijl het publiek op de tribune begint te joelen en schreeuwen. De spelende politici op het veld kijken elkaar ondertussen angstig aan: wie wordt er gewisseld bij het fluitsignaal?

Vrijdag 10 april – Boris

Boris Johnson op de Incentive Care. Met een wereldleider aan de beademing komt ‘het wel dichtbij’. We kennen hem niet persoonlijk, maar met zijn selfiefilmpjes komt hij even dichtbij als vrienden en familie vandaag de dag. Boris zei vorige week dat hij ‘mild symptoms’ had en toen lag hij plots op één van de veel te weinig IC bedden.

Verschil in mediacultuur valt wel erg op in tijden dat het nieuws 24/7 overal ter wereld hetzelfde is. Vooral tussen de VS en het VK. De Amerikanen lezen oerdegelijke titels als The Wall Street Journal en The Washington Post en kijken nieuwsbulletins die ik eerder noemde met scherpe, edoch chique anchors. Zelfs het gevreesde Fox News is toch niets meer dan een beschaafd rondetafelgesprek vergeleken met het journalistieke gal en pus dat uit alle poriën uit de Britse geschreven pers spuit man man man als Boris levend uit het ziekenhuis komt kruipen (wat nu blijkbaar het geval is) trappen ze hem er hoogstpersoonlijk weer terug in, samen met alle ‘covidiots’ (sic) die ze met hun telelenzen weten op te sporen. The Sun (de meestgelezen Britse krant) is al erg genoeg maar klik hier als je wilt weten waar zij de mosterd halen.

Donderdag 9 april – Virusmoe

Nog eens gaan hardlopen en er was ineens veel verkeer. Het enige dat er maatregeltechnisch is verandert is dat gezinnen met kinderen onder de vijf jaar nu met de auto ‘naar het park’ mogen. Blijkbaar stond heel Vlaanderen al wekenlang te popelen om met de kinderen naar het park te mogen.

Er hangt iets heel erg collectiefs aan dit gebeuren hier. Hamsteren, klappen, bang zijn, belachelijk maken, de regels overtreden, andere mensen vies aankijken als ze de regels overtreden, het einde der tijden voelen naderen, hopen dat het niet stiekem toch een hoax is of juist wel, het nieuws stom vinden maar toch blijven kijken, binnen blijven, buiten komen, webcam leren gebruiken.

Iedereen heeft dezelfde wisselende twijfels, overtuigingen en ervaringen, op dezelfde momenten. Vandaag was iedereen het even beu. Er reden weer auto’s en ik zag bijna geen mondmaskers. Mijn vriendin zei het zelf, dat ze het beu was. We gingen een rondje fietsen. Overal zaten mensen op straat te drinken.

Woensdag 8 april – de Trompetist

Het blijft langer licht, we krijgen zwoele zomeravonden. Met alle gesloten zaakjes en tentjes en zonder verkeer krijgt zo’n zomeravond een vreemde sfeer. Het is een operadecor.

Het is acht uur, de akte begint, er wordt geklapt. Een trompet speelt ergens op straat. ‘Wij Zullen Doorgaan’, herken ik. Ik loop eropaf door de lege straten – ik wil weten wie het is. De onzichtbare trompetist speelt zijn laatste noot, er wordt nog eens geklapt vanuit de ramen. Nu oprecht.

Dinsdag 7 april – Torrents hamsteren

Thuiswerk maar de hele dag bijna geen internet gekregen. Net genoeg om te weten dat er technisch niets mis is. Bijna een minuut wachten tot een afbeelding laadt. Het verhaal dat Netflix en YouTube hun kwaliteit verlaagden omdat er te veel druk op het netwerk ligt wordt ineens persoonlijk. Internet als schaars goed. Ik leerde vandaag al blij te zijn dat een webpagina succesvol in mijn browser was gelaten, zodat ik deze kon consulteren als ik het tabblad open liet staan. Torrents beginnen hamsteren: om mijn connectiviteit te meten maar ook om zo veel mogelijk lokaal te hebben staan. Na uren bijna (maar niet helemaal) stilstand beginnen om 22:59 ineens de balkjes groen te kleuren. Mijn werkdag is mislukt maar ik heb wel een waardevolle les geleerd: don’t trust the cloud. Zeker niet in crisistijd.

Nu snel slapen zodat ik morgen mijn stapels kan wegwerken.

Maandag 6 april – Stapelwerk

Ik werk nu maandag, woensdag en vrijdag op kantoor en het is niet genoeg. De stapels werk groeien gestaag door terwijl ik twee dagen werk voor twee wegwerk. De dag is te kort, wat ik vandaag niet afkrijg moet ik woensdag erbij pakken. Lang leve verantwoordelijkheid.

Zaterdag 4 & Zondag 5 april – Wegkijknieuws

Een zonovergoten weekend doet de zorgen vergeten. Op zondag had de Ronde van Vlaanderen moeten plaatsvinden, de mooiste dag van het jaar. In plaats daarvan maakte een helicopter van de VTM een ronde over de Vlaamsche velden om te filmen hoe mensen in hun eigen achtertuin hartjes aan het maken waren voor de helikopter. Zelfs de koninklijke familie deed mee. Sommige mensen hielden minder dan 1,5 afstand. #SamenTegenCorona heette deze actie. Volgens mij was juist het idee om niet samen te komen.

Er was ook een reportage over de zoon van Marc van Ranst, die jarig was. Voor de mensen in de toekomst die niet weten wie Marc van Ranst is: dit is een viroloog. Virologen zijn nu even belangrijker dan politici. Ze zijn elke dag op TV en mensen maken mopjes over het feit dat ze zo vaak op TV zijn dat ze niet genoeg verschillende truitjes hebben om af te wisselen. Er werden, op hetzelfde VTM journaal waar ook de helikopter meer dan de helft van de uitzending had gevuld, flitse bitse statistieken getoond waaruit bleek dat er wel meer doden waren gevallen, maar dat er ook minder ziekenhuisbedden bezet waren geworden. Er werd ruiterlijk en schaamteloos toegegeven dat deze feiten logischerwijs op morbide wijze met elkaar verband hielden en toch zag Marc van Ranst het als goed nieuws.

Ik kijk zo graag naar NBC met Lester Holt in deze crisistijd. Of eender welke andere commerciële Amerikaanse paniekzender. Ik hoef niet elke dag knuffelbeertjes en hartjes en experts te zien die cijfers uitleggen die op dezelfde wiskundige lijn liggen als een maand gelden. Ik wil boem-boem-boem, elke dag een update waar de haarden zijn, wat de presidenten zeggen, waar de bekertjes overlopen, welke macabare taferelen nu weer gemeengoed zijn geworden, hoe lang de rij bij de werkloosheidsuitkeringsinstantie is, wat de beurzen doen, welk cruiseschip nu weer left for dead is en als dat een Nederlands schip is dan wil ik dat Nederlandse nieuwszenders daar minstens evenveel aandacht aan besteden als de Amerikaanse. Is dat zo veel gevraagd? Fucking wegkijkers.

Vrijdag 3 april – Bellen met de toekomst

Gebeld met een vriend in Italië. Hij wist haarfijn uit te leggen hoe onze nabije toekomst er uit zou zien, wat corona betreft. Tot nu toe bleek Italië altijd net een paar stappen voor te lopen op België en Nederland. Net als in Italië twee weken geleden hebben wij een week van saamhorigheid en relativerende humor achter de rug. De memes waren niet van de lucht en discussies over hoe we cijfers moeten interpreteren ook niet. We ontdekken thuiswerken en mogen nog vrij veel buiten zijn. Over twee weken is de sfeer anders, volgens die vriend. We zullen bezig zijn met de quarantaine te overleven, het saamhorigheidsgevoel zal afsterven. Controles op straat zullen verscherpen en de psychologische tol van deze crisis zal steeds beter merkbaar worden. De dalende cijfers in Italië zijn definitief te vroeg gejuich geweest en de Italianen zijn héél, héél, héél boos op de Nederlanders die geld belangrijker vinden dan mensenlevens.

Donderdag 2 april – Geridderd

Vandaag weer op kantoor. De stapel administratief werk groeit elke dag verder terwijl de boekhouder vanuit huis moet werken. Ondertussen kom ik maar de helft van de tijd op kantoor. Voor een week of twee kan dat, maar nu er nog geen virusvrij land in zicht is zal ik toch meer procedures zelf moeten gaan toepassen met hulp of afstand. Ik heb zelf voorgesteld om minder thuiswerkvakantiedagen op te nemen (niet in die terminologie natuurlijk) maar dat kon ook niet. Ik zal dus drie dagen per week extra gas moeten geven en meer verantwoordelijkheden moeten opnemen, wat in tijden van massaontslagen goed nieuws is. In het heetst van de strijd worden schildknapen geridderd.

Woensdag 1 april – de Bom

Corona-moeheid begint een ding te worden. Na twee weken 100 procent coronanieuws is er hier en daar niet-coronanieuws te vinden. Het is wel vreemd hoe alles voor de crisis waardeloos is geworden. De vluchtelingen-‘crisis’ en de opkomst van extreem-rechts zijn grappen vergeleken met wat er nu gebeurt. Boris Johnson en Donald Trump maken zich elke dag nog belachelijker dan de vorige. De klimaatcrisis is opgelost, de lucht is schoon en er wandelen wilde dieren door de steden. Elke economische prognose verbleekt met de werkelijkheid.

‘De Bom’ van Doe Maar is het meest toepasselijke nummer van dit moment maar de bom is nu wel echt gevallen. Carrière maken? Werken aan mijn toekomst? Examens? Hypotheek? Pensioen? Restwaarde? Vakantie? Alles is verkoold en verdampt door de Bom. Durf dan nog maar een één april grap te maken.

Dinsdag 31 maart – Pan Demos

Wat zij nog erger vond dan het feit dat ik niet reageerde op haar smsjes is het feit dat ik ondanks alles toch af heb gesproken met een vriend en zelfs willens en wetens, tegen heug en meug, aan dezelfde joint heb getrokken. Wat respectloos is tegenover haar, haar ouders en haar grootouders. Ik begrijp haar gevoel wel, maar ergens ben ik het niet eens met de manier waarop de zaken ons worden voorgespiegeld.

Hier is de keiharde waarheid: Pandemie staat voor PAN DEMOS. Het gehele volk. Iedereen zal in de loop van de komende maanden of jaren het virus krijgen en waarschijnlijk van een vriend of familielid. De enige manier om eraan te ontkomen is door ophanging, zelfvergiftiging, het zichzelf te pletter storten van een hoog gebouw, het doorsnijden van de polsen of door zichzelf in te metselen in een atoombunker zonder contact met Deliveroo of Uber Eats. Het vaccin dat nu ontwikkeld wordt is niet voor u en mij, het is voor de volgende generaties die herhaling willen voorkomen.

Er is geen strijd die u of ik kunnen voeren. De strijd is op micro-niveau waar we geen invloed op hebben, behalve misschien door optimistisch te blijven en de hoop niet te verliezen, als je dat wilt geloven. Dat is al vrij onwetenschappelijk maar bon, laten we niet te moeilijk doen in deze moelijke tijden.

Voor mensen die verantwoordelijk zouden zijn voor de volksgezondheid en die graag in scenario’s denken is dit natuurlijk onacceptabel. Er zijn dan 10 scenario’s te bedenken waarvan alleen de eerste 2 acceptabel zijn. Die zijn in februari al van tafel geveegd. Dan zijn er 3 eigenlijk onacceptabele scenario’s. Die zijn ook weg. De drie volgende onacceptabele, ondenkbare scenario’s ook. Dan zijn er nog maar 2 volstrekt onacceptabele en ondenkbare scenario’s met heel veel doden over. Scenario 9 is het FlattenTheCurve verhaal en die is net iets acceptabeler dan scenario 10 omdat door dit lijden zo lang mogelijk te rekken er meer mensen opgevangen zouden worden. Omdat mensen denken dat ze altijd overal verantwoordelijk voor zijn vinden ze dat ze met z’n allen zo veel mogelijk in het plaatje van scenario 9 moeten passen maar de waarheid is dat er geen strijd is, dat iedereen besmet zal worden en dat je jezelf niet voor de gek moet houden.

Dus ja, op beleidsniveau was het twee weken geleden inderdaad aan te raden voetbalwedstrijden en concerten af te gelasten om het virus niet al te snel te laten verspreiden (begin februari was beter geweest om in aanmerking te komen voor scenario 5-6 maar laten we schappelijk blijven). Aan de andere kant, inmiddels zijn de beademingsapparaten dubbel geboekt en zijn de IC bedden bezet. Het heeft dus eigenlijk geen zin meer om de curve te flattenen want vol = vol en voller dan vol kan niet. De ziekenhuizen zijn minstens tot kerstmis volgeboekt.

In het FlattenTheCurve plaatje wordt de Flat Curve voorgesteld alsof het ONDER de Health Care System Capacity lijn blijft. DAAR ZIT DE CURVE NU BOVEN. Scenario 9 kan dus ook in de prullenbak, ook die is officieel mislukt. Carpe Diem et Memento Mori, de trein naar 1350 is vertrokken.

Maandag 30 maart – de Maat

De dag begint goed met rustig thuis mappen opruimen en af en toe mailtjes beantwoorden die binnenkomen via de VPN tot plots een maat vraagt of ik moersleutels heb, die ik toevallig heb. Twee uur later zitten we bij mij op de zetel vodka te drinken, historische veldslagen te kijken, rauw vlees te eten en jointen te paffen. Ondertussen zegt de klok dat ik nog aan het werk ben, wat ik vrij episch vindt. Als om half zes mijn onzichtbare enkelband uitgaat kan ik rustig ademhalen. De maat vertrekt niet veel later, ik kom bij positieven en mijn vriendin wacht op antwoord.

Zondag 29 maart – Bijna verkouden

Vandaag weer eens hardgelopen. De luchtkwaliteit was merkbaar beter dan ooit en het was zo rustig dat ik bijna niet op de verkeerslichten moest letten. De meeste andere weggebruikers waren andere joggers. Het was toch kouder dan ik dacht en bij thuiskomst was ik bang verkouden te worden. Normaal niet zo’n ramp, maar in deze fameuze tijden mogelijk dodelijk misschien.
We hebben nog steeds geen manier om ons te verdedigen.

Zaterdag 28 maart – Quarantaine Experience

Toen mijn vriendin en ik rond acht uur even naar buiten gingen om een romantisch flesje wijn te halen in de nachtwinkel werd er plotseling van alle kanten gejoeld en en geapplaudisseerd. Dat was even ongemakkelijk. Het was volledig langs me heen gegaan dat ‘klappen voor de zorg’ sinds vorige week een dagelijks terugkerend coronaritueel was geworden.

Ik krijg het gevoel dat ik de Full Quarantaine Experience (FQE) niet helemaal meekrijg. Ik mag/moet nog halftijds naar mijn werk, ik zie mijn vriendin nog regelmatig en kom nog dagelijks met wettig of semi-wettig excuus buiten de deur. Kortom, ik voel me nog niet genoeg in het nauw gedreven om met lotgenoten uit het raam te hangen en te klappen. Beetje genânt.

Vrijdag 27 maart – Deus Ex

De verwachtingen over hoe lang de maatregelen gaan duren veranderen dagelijks. Op de briefjes op de deuren is 4 april inmiddels veranderd in 15 april, ik weet zelf al niet meer wat de officiële lijn is. Weken, maanden, jaren zelfs. Niemand weet het.

Op straat zijn parallellen met films, games en series niet meer te ontkennen. De post-apocalyptische game Deus Ex is nu dagelijkse praktijk: Billboards over corona, briefjes over corona, radiospots over corona, uitgestorven winkelstraten, sirenes, relatief veel zatlappen en politie op straat, hier en daar een krantenwinkel of apotheek die open is waar je met met je pinpas dagelijkse benodigdheden kunt kopen, mensen die maskers dragen, verwarde mensen die contact zoeken of juist wegkijken, speciale permissies om überhaupt de deur uit te mogen en, het toppunt, drones die roepen dat je binnen moet blijven. Die drones heb ik zelf nog niet rond zien vliegen maar misschien moet ik voor de zekerheid op zoek naar een elektroblaster. Uit ervaring weet ik dat je die dingen met normale kogels niet uit de lucht kunt schieten.

Donderdag 26 maart – Apocalypse in America

Tweede dag thuiswerk. Niets gedaan, behalve kijken naar hoe NBC News Anchor Lester Holt beschrijft hoe het einde der tijden de straten van New York binnenstroomt. Het Virus verovert de Verenigde Staten en doordat we in onze vrije tijd allemaal in Amerika leven voelt het nu pas echt.

Woensdag 25 maart – Twee Biljoen

Twee Biljoen Dollar. Zo veel gaat de Amerikaanse centrale bank (de FED) bijdrukken in strijd tegen de economische gevolgen van de coronacrisis. Two Trillion Dollars. Mensen die deze blog volgen weten dat ik met Alles wat je moet weten over Negatieve Rente en De weg naar alles wat je moet weten over Negatieve Rente het beleid van centrale banken op de voet volg. “Helicopter Money”, de derde etappe op de weg naar Hyperinflatie, was de afgelopen jaren nog niet zo duidelijk in beeld als nu. Ik heb hier een briefje aan de muur hangen met 100 Trillion Dollar, de bekende Zimbabwaanse dollar die op de Wikipediapagina van het biljoen staat. Het Biljoen is een getal dat buiten de natuurkunde en de astronomie eigenlijk alleen in de context van Hyperinflatie bestaat. Ik ga niet eens proberen om het te visualiseren en ik heb ook geen zin om twaalf nullen uit te typen. Doe je gordel om, we zijn nog maar net begonnen.

Dinsdag 24 maart – Eindelijk Quarantaine

Vandaag eindelijk zelf in Quarantaine. Tot nu toe ging ik met gevaar voor eigen leven naar mijn werkplek maar om toch iets te doen mag (moet) ik nu om de dag thuiswerken. Aangezien ik vanuit huis niet veel kan doen behalve af en toe mijn e-mail checken voelt het als… Je mag het eigenlijk niet zeggen dus dat zal ik dan maar niet doen.

Béter eigenlijk, want in normale tijden moet elke zuurverdiende verlofdag die voorbij gaat goed besteed zijn terwijl nu.. Ja.. Hoeveel ‘thuiswerkdagen’ ga ik nog gratis krijgen? 10? 20? 100? Heerlijk die vrijheid.

Ondertussen is mijn relatieve loonpositie de lucht in geschoten. Vóór de crisis was ik een tot levenslang veroordeelde loonslaaf in de kelder van het loongebouw maar als ik in de krant lees waar zelfstandigen en ‘tijdelijk’ werklozen nu forfaitair netto recht op hebben dan knijp ik in mijn handjes. Hoe lang dit feestje zal duren is niet te zeggen maar voorlopig kom ik er goed vanaf.

Maandag 23 maart – de Coronakaart van John Hopkins

Ik moet vaker cijfers van besmettingen en doden opschrijven. De John Hopkins corona-kaart is de maatstaaf. Ik weet nog hoe ik die kaart in januari voor het eerst ontdekte. Toen was het een exotisch data-project over één of ander virusje in China. We konden dankzij Open Data meekijken hoe Amerikaanse wetenschappers de verspreiding van het virusje volgden in Chinese provincies. Ik dacht toen dat alleen de allergrootste nerds deze website zouden ontdekken.

Inmiddels bezoekt letterlijk elke internetgebruiker ter wereld letterlijke zes keer per dag deze website of een API op een nieuwssite die de data van deze website gebruikt. Alle ogen zijn gericht op de John Hopkins University in Baltimore en hoewel elke land claimt (bijna) een vaccin te hebben ontwikkeld verwachten we JHU ons gaat redden.

Zaterdag 21 & Zondag 22 Maart – Boomermemes

Een rustig weekend met mijn vriendin. De Hobbit kijken. Wandelingen maken, afvragen of we ‘maatregelen’ overtreden als we op een bankje zitten en chips eten. Sociaal proberen doen via Facetime met vrienden. Boomermemes delen met familie.

Een vriend van mijn opa blijkt gestorven te zijn aan corona. De Franse brandhaard was in zijn geboortedorp, Mulhouse. Akelig dichtbij komt het dan. Mijn broer woont in de Nederlandse brandhaard Tilburg. Vooralsnog geen besmettingen in de familie. De reünie van dit weekend is wel gecanceld, uiteraard. Dat was vorige week nog niet zo evident.

De positieve cijfers uit Italië blijken nu loos alarm te zijn geweest. De media hebben te veel honger naar goed nieuws uit Europa. Volgens de Nederlandse mediacirkel zou België ook al relatief of meta-relatief positievere cijfers schrijven. Not.

Vrijdag 20 maart – een Zombiefilm

De straten zijn bijna leeg. Ik voel me een beetje Will Smith in ‘I am Legend’ nu als ik naar het werk fiets. Ik zou eigenlijk een paard moeten hebben en een paar geweren die ik op mijn rug kan dragen. Of een Captain America schild. Alle films zijn uitgekomen. Vooral de zombiefilms.

Er beginnen grenscontroles te komen tussen Nederland en België op verschillende plaatsen in Limburg. Nederlanders die alleen komen om te shoppen of te wandelen worden teruggestuurd. Ze moeten gewoon hun auto keren, midden op de provinciale weg. Ik weet niet op welke RECHTSGRONDEN de Limburgers dit doen want blijkbaar moet Federaal dit nog goedkeuren, laat staan dat Europa hier nog iets over te zeggen heeft. Schengen is dus ook al mislukt. Jammer.

De zomervakantie mogen we inmiddels ook vergeten. De Vlaamse universiteiten gaan niet meer open dit semester, profeet Marc van Ranst roept iets over 10 weken en de speculaties gaan over nog meer weken die maanden worden. Wie logisch nadenkt beseft al dat het licht nooit meer op groen gaat. Hooguit oranje. Woorden als ‘politiestaat’ beginnen zich op te dringen.

Ondertussen doet de meute niets anders dan lomp applaudisseren en witte lakens uit het raam hangen voor de mensen in de zorg en in de supermarkt. Hoe meer de kudde zich als moeder Theresa gaat gedragen, hoe meer slechte dingen er bij mij naar boven komen. Ik heb eigenlijk zin om met een Halloweenmasker door de uitgestorven straten te skaten, als een soort Engel des Doods. Ik denk alleen niet dat ik dat mag van mijn vriendin, helaas.

Donderdag 19 maart – de V van Valuta

Ik weet ineens hoe het kan dat alles is gaan dalen. De markten, maar ook crypto en ‘safe havens’ zoals edelmetalen. Het antwoord is eigenlijk heel simpel: onze valuta zijn ongelofelijk hard in waarde gestegen. De Renminbi, Yen, Euro, Dollar, Pond – ze zijn allemaal de lucht in geschoten. Het is alsof je in een trein zit en je afvraagt hoe het kan dat het station en het landschap zo snel bewegen. De trein, waar je zelf inzit, beweegt. We zijn dus allemaal op korte tijd rijk geworden.

Om mijn aanname te controleren ben ik valutakoersen gaan checken en inderdaad, de Roebel is spotgoedkoop. Rusland is nog niet geïnfecteerd en dus kun je nu (NU!) keiveel roebels kopen met je peperdure euro’s. Nog interessanter: als het paniekvirus nieuwe landen en hun valuta infecteert veert de waarde van de munt terug. De valutakoersen maken zo een vrij steile V-vorm. Hieronder zie je de waarde van de Boliviano ten opzichte van de Euro, totdat de Bolivianen doorkrijgen dat zij ook allemaal doodgaan (9 maart 2020) en dan schiet de waarde van de Boliviano weer op. Eerder was er dezelfde V tussen de Yen en de Dollar. Wie nu heel snel geld wil verdienen moet dus kijken welke valuta nog niet geïnfecteerd is en op tijd in- en uitstappen.

In other news: Italië heeft een hoger sterftecijfer dan China. Vanaf vandaag is Corona dus een Europese ziekte en zijn de Chinezen de overwinnaars.

Woensdag 18 maart – de lockdown light

Vandaag om 12 uur gingen de nieuwe maatregelen in die geen lockdown mogen heten. Toen ik lunch ging halen zag ik inderdaad een lange rij en hekken bij de Lidl staan, waar ik eerst heen wou. Toch naar de broodjeszaak gegaan. Het was er leeg, stoelen op tafel, maar ik kon wel meenemen. In normale tijden staat de rij daar.

Het toiletpapierverhaal begint een belachelijk staartje te krijgen. Online zijn er pakken te koop voor tientallen tot honderden euro’s, officiële kanalen zeggen dat ze geen stock meer hebben. Op Facebook biedt iemand een rol toiletpapier aan in ruil voor een reep chocolade. Mijn prof economie moet zich nu in haar handen wrijven.

Ondertussen weet niemand zich raad met de ‘lockdown light’. Typisch België: theoretisch hard maar door alle uitzonderingen zo slap als een vaatdoek. Frankrijk is militaire veldhospitalen aan het opbouwen, Nederlanders discussiëren over het nieuwe woord van het jaar: ‘groepsimmuniteit’. Typisch allemaal.

Dinsdag 17 maart – Alles op Thuiswerken

Gevoelsmatig is de winter voorbij, er breekt een klein zonnetje door. Ook vanuit Italië komt er goed nieuws: de ‘curve’ is minder ‘steep’ aan het worden, de piek is in zicht. Op kantoor heb ik blijkbaar een briljant idee: een langere betaaltermijn geven. Overheden doen het, leveranciers doen het, dus wij zijn aan de beurt. Commercieel interessant want iedereen wil krediet en je doet iets goeds in crisistijden.

We ontdekken thuiswerken. Memes over vergaderingen die overbodig blijken te zijn doen de ronde. Thuis wordt ik geFacetimed door een vriend, mijn laptop blijkt ook een microfoontje te hebben. Op Facebook ontstaan Facetimegroepen voor willekeurig sociaal contact. Mensen delen screenshots van hun collega’s die de functionaliteiten ontdekken die al jaren onder hun vingers zitten. Apps rond thuiswerken en thuisleren gaan 10 keer over de kop. Onze marketing zet ook alles op thuiswerken, zonder het expliciet te vermelden natuurlijk want anders maak je brood van de ander zijn dood.

Supermarkten komen met vreemde maatregels in de trant van x aantal klanten per vierkante meter, bezoekuren voor zestigplussers en langere middagpauzes. Een koepelorganisatie bevestigt dit soort maatregelen en de vandaag beëdigde premier Wilmes bekrachtigd ze ’s avonds in een pakket halfbakken quarantaineregels. Het was schrikken toen er weer een persconferentie werd aangekondigd maar in de praktijk verandert er vandaag niets ten opzichte van gisteren. De Nederlanders houden een spontane nationale ovatie voor de zorgmedewerkers.

Oh ja, de BH-mondkapjes. Ik dacht dat het een mop was maar het is waar. ‘Slimme ondernemers’ maken nu mondkapjes van bustehouders en durven ze te verkopen. Triest.

Maandag 16 maart – Een regering voor België

Op weg naar het werk kwam ik iemand tegen die ik vaag kende, hij zat in zijn T-Shirt op zijn skateboard en had duidelijk niet geslapen. Ik herkende een beginnende psychose. Toch een hand gegeven, als blijk van vertrouwen. Zou dat achteraf de fatale hand blijken?

Je kunt niet altijd angstig zijn. Op het werk was het business as usual. Er waren nog 3 afwezigen maar dat komt vaker voor. Een collega had dit weekend geen lockdown feestje gemist en was voortdurend aan het hoesten, maar dat deed hij al. Een andere collega droeg nu plastic handschoenen. Een derde collega stuurde vanuit zijn thuiswerkplek een betoog over het nemen van verantwoordelijkheid. Later stuurde hij een Facebookbericht door van iemand die de grensoverstekende Belgen beschimpte. De moralisten zijn aan de winnende hand vandaag.

Er werden extra veel monitors verkocht, voor de thuiswerkers. Ook webcams deden het goed. De economische winnaars van corona komen aan het licht: Ahold, Delhaize, Colruyt. Wapenwinkels in de VS doen gouden zaken. Lokale supermarkten schijnen twee nulletjes omzet te mogen bijschrijven. Al het kapitaal dat uit aandelen, goud en bitcoin is gevloeid ging naar cash en supplies. Grappig, ik herken mijn gedrag in de economie.

België heeft een regering gekregen, uit het niets. ‘Wilmes II’. Wilmes I is de meeste Vlamingen ontgaan, maar Wilmes II heeft goede sier gemaakt met Nederlandstalige televisietoespraken. Maggie de Block is doorgebroken met de uitspraak ‘blijf in uw kot!’ (‘ik meen het!’), Hilde Crevits is besmet en Rutten kreeg billenkoek omdat ze mee had gedaan met de lockdown en een selfie had genomen zonder gepaste afstand te bewaren. Geen man te bespeuren in de politiek, behalve Bart, die baalt dat hij niet mee mag doen in de noodregering.

Op de terugweg drie flesjes drinkbare ontsmettende vloeistof ingeslagen. Ineens wist ik hoe ik deze economische kans niet aan mij voorbij moest laten gaan. Later de toespraken gezien van de leiders van Nederland en Frankrijk. Er beginnen twee visies te ontstaan op het virus: de Nederlanders en Britten die het virus zijn moordende gang willen laten gaan om zo snel mogelijk weerstand op te bouwen en de Zuid-Europese staten die met oorlogstaal oproepen tot solidariteit en gehoorzaamheid. Kiezen tussen de pest en de cholera, noemen we dat.

Zondag 15 maart 2020 – Europa haalt China in

Nederland sluit per direct horeca (en coffeeshops en sexshops) in de strijd tegen corona, ook de scholen gaan dicht. Gisteren trokken veel Belgen naar Nederland om nog op terras te kunnen, in Sluis werd al een lokaal verbod afgekondigd. Sinds donderdag bleek dat België het virus serieuzer nam dan Nederland. Columnisten (zie: de elite van Nederland) waren verdeeld over de ernst van het virus. Ilja Pfeijffer, die vanuit Italië schrijft, bood zijn excuses aan voor het feit dat hij het virus in de voorbij weken onderschat had, Rosanne Hertzberger vond dat ‘het volk’ te paniekerig was. Ik kreeg zelf vanuit Nederland de vraag of dit dagboek satire was of serieus genomen moest worden. Zelfs als je een dagboek begint met “het is niet grappig meer” wordt je niet serieus genomen. Inmiddels telt Nederland 20 doden en België 4.

Over de cijfers: ze groeien exponentieel. Dat valt pas op bij grotere aantallen en dit weekend brak Spanje door: er zijn in 24 uur 2000 besmettingen en 100 doden bijgekomen. Italië heeft 24.000 gevallen en 1800 doden. #FlatteningTheCurve is een ding, waarbij het doel van maatregelen wordt uitgelegd als een manier om de belcurve plat te houden, om zo de hulpdiensten niet te overbelasten. Alleen daar al zit het verschil tussen China en Europa. In China werd er gestreden tegen het virus, iedereen die besmet was kon gelijk worden getest en werd in ziekenhuizen gehouden die in 10 dagen uit de grond werden gestampt. Dat in China het aantal nieuwe besmettingen daalt is geen referentie voor Europa. Hier werden pas maatregelen genomen nadat het virus zich had verspreid, mensen die denken dat ze besmet zijn kunnen zich niet laten testen, mondkapjes moeten uit China komen en blijken nu door fraude verdwenen te zijn, etc. etc. etc. Cijfers uit China zijn dus geen referentie, niet omdat ze frauduleus zijn, maar omdat de strijd tegen het virus daar op een ander niveau is gevoerd. TL;DR Europa is fucked.

Zaterdag 14 maart 2020 – Locked Down

Eerste dag van de onofficiële quarantaine. Ik ben ook even gestopt met roken, omdat het één van de weinige dingen zijn die je kunt doen tegen de ziekte in mijn subjectieve beleving. Alibaba stuurt 2 miljoen mondkapjes naar Europa. Marokko sluit de grens voor Europeanen. Vreemd om aan de verkeerde kant van gesloten grenzen en verboden vluchten te zitten. L zei dat het misschien een kantelpunt is, dat Europa vanaf nu misschien altijd met ziektes geassocieerd zal worden.

Vrijdag 13 maart 2020 – de Corona Opera

Het kantoor is bijna leeg nu. Zes mensen hebben verlof gepakt of werken thuis. Er is één collega. Hij heeft pallets besteld met bier, wijn en WC-rollen omdat de overheid gisternacht heeft aangekondigd dat alle cafés en restaurant moeten sluiten tot april en hij niet wil stoppen met ‘pinten pakken’. Het hamsteren is nu openlijk: er staan lange rijen bij de Colruyt en de Aldi. Een leverancier komt langs, verbaasd. Een collega heeft mogelijk een coronageval in de familie. Verschillende cafés hebben aangekondigd vandaag nog één keer hard te feesten voordat ze om middernacht de deuren moeten sluiten. We leven tussen feest en vrees. De sfeer is als op een laatste schooldag.

13:13

Er is niemand op kantoor, in het magazijn zijn ze wel aan het werk. De thuiswerkers drukken ook nog wel orders af. Ik verwerk zelf ook twee orders, wat zeer uitzonderlijk is. De ene klant is begripvol over het feit dat ik alleen op kantoor zit, de andere niet. Ik heb zelf een nieuwe smartphone en een toetsenbord gekocht uit het magazijn om uit de voeten te kunnen als we straks thuis in quarantaine zitten.

‘Oorlog’ is nu een ding. In Oost-Europa hebben verschillende landen de noodtoestand uitgeroepen. West-Europa heeft wel de meeste besmettingen. Er zijn nu 500 gevallen in België.

De vriend van gisteren stuurt dat hij ‘waarschijnlijk corona’ heeft, en dat de artsen niet genoeg tests hebben of zoiets, dus dat hij het nooit zeker zal weten. Ik heb gisteren documentaires gezien over China, het verschil in aanpak en capaciteit is bizar. Ik vertel het aan een collega van het magazijn die boven zijn handen komt wassen (en zegt dat ik naar huis kan gaan als ik dat wil), hij zegt dat hij in dezelfde situatie zit, dat een vriend van hem ook besmet is en dat hij er gisteren nog mee heeft gegamed. Eergisteren was hij nog aan het vertellen over een ‘mogelijke besmetting in Schoten’, toen was hij niet half zo laconiek als nu.

Omdat ik alleen ben heb ik de radiopost verandert naar een klassieke zender met opera. In de podcast Betrouwbare Bronnen over epidemieën in het verleden werd de link gelegd tussen cholera en opera. Ik begrijp die link nu wel. Buiten wisselen zon en regenbuien elkaar af. Spanje roept de noodtoestand af. De Belgische regering kondigt controles en boetes aan voor cafés die het verbod niet naleven. Bitcoin is gezak tot onder 5000 dollar, niets is veilig want goud is ook in een duikvlucht aan het gaan. Op Facebook worden er grappen gemaakt over WC-papier hamsteraars.

Er zijn nog nooit zo veel nieuwe besmettingen geweest in China als vandaag in Europa.

Donderdag 12 maart 2020 – Positieve testen

Het virus is nu met zekerheid op twee stappen afstand: een collega van de vriendin van een vriend is ‘positief getest’, de vriend in kwestie zit zelf ziek thuis en wacht op de uitslag van het onderzoek. ‘Positief getest’ is een ding. Tom Hanks is positief getest en wat bekende voetballers en basketballers. Een basketballer had een paar dagen eerder overdreven grapjes gemaakt over het virus, nu is hij positief getest en is de NBA opgeschorst. Trump heeft alle vluchten naar de VS vanuit de EU geschrapt. Er zijn nu zeeppompjes met alcohol op het werk.

Het nieuws rolt de hele dag binnen. Bejaardentehuizen gaan dicht, Knokke schrapt alle activiteiten, jeugdverenigingen moeten stoppen met activiteiten. Noord-Brabant schakelt over op ‘een nieuwe fase’ omdat ‘brandhaarden afsluiten’ geen optie meer is. Premier Wilmes roept een nationaal plan af, premier Rutte geeft meerdere persconferenties per dag. Het ECB koopt nog meer obligaties op, beurzen kelderen nog dieper.

Er zijn nu elke twee minuten nieuwe breaking stories. Steeds meer landen sluiten grenzen (Tsjechië, Slowakije), de Katholieke kerk schrapt erediensten, steeds meer landen sluiten scholen.

17:15

Antwerpen sluit alle openbare gebouwen, grote evenementen worden verboden: eerst groter dan 1000 mensen, dan 100 dan 10. Brussels Airlines voert ‘tijdelijke werkloosheid’ in (niemand weet wat dit betekent), scholen blijven voorlopig open in Nederland en België, onder druk.

Een leverancier vergroot de garantietermijn in verband met corona, de overheid verlaagt de belastingdruk voor KMO’s. Nederlandse en Belgische toeristen worden in het buitenland in quarantaine geplaatst.

Woensdag 11 maart 2020 – Uitverkocht, Afgelast

Leveranciers waarschuwen dat er tekorten gaan aankomen. We krijgen lijsten met producten die nu al virtueel uitverkocht zijn en niet meer gaan worden aangevuld. Grote evenementen zijn afgelast. Op Facebook worden sommige kleinere evenementen ook afgelast. Er is een eerste dode gevallen in België (“naar verwachting”). Het radionieuws gaat bijna alleen nog maar over het virus en de gevolgen.

Dinsdag 10 maart 2020 – De Joker

Het is niet grappig meer. Italië is in een volledige lockdown, een video van een Italiaanse acteur met zijn overleden zus ging ‘viraal’. De autoriteiten willen haar niet onderzoeken of begraven. Ik ben voor de derde keer in een week naar de supermarkt gegaan, om stiekem wat voorraad op te bouwen. Het toiletpapier was op. Het was vrij druk en stil. Een Turk met een dikke snor en een plat Haags accent hoest hard en grapt dat hij corona heeft. Niemand moet lachen.