Of ik er al van kan leven vraagt iedereen, want we zitten vast in een diensteneconomie en dus moeten we onze uren kunnen tellen en “ondernemen” doe je pas als je in de bovenste belastingschijven terechtkomt en je al achter je oren krabbend tot de conclusie komt dat je beter een vennootschapske kan oprichten om daarna facturen te schrijven aan je vroegere baas die nu je enige klant is en daarna nog een keer achter je oren krabben van hoe je in GODSNAAM zo veel kosten gaat kunnen declareren dat je niet alsnog via de achterdeur je zuurverdiende centen ziet terugvloeien naar de fiscus maar luister eens even vriend, kom eens hier met je oor want ik moet je een geheimpje vertellen: jij bent helemaal niet aan het ondernemen. Jij bent gewoon een loonslaafje met een boekhouder.

Volwassen mannen-shit, daar is de kinderzaal
Mondje dicht als ik de buit binnenhaal

Jaja ja ja ja, dit is het verhaal van ABC, het grootste succesverhaal dat je ooit zult lezen en je staat erbij en kijkt ernaar. Dit is deel 1, van Donnies naar Barkies, ik heb die tweede nul binnen, de eerste 10x. Van tientjes naar honderdjes per maand, meer moet je voorlopig niet weten. De ene maand 200 de andere 800, wat is het verschil? Wij tellen de nullen, de rest is een afrondingsverschil. Op naar de Doezoe.

En kids willen mij zijn…
een logisch gevolg van de planning op mijn tijdlijn.

Demense beginnen al iets vriendelijker te worden. Demense beginnen al door te krijgen dat er iets niet klopt. JARENLANG hebben ze me langs de zijlijn staan uitlachen terwijl ik stond te zwoegen op het veld. Satestokje op de barbecue, pint in de hand. BOEKEN? WIE LEEST ER NOG BOEKEN? HALLO! LUISTER JE WEL NAAR ONS?! WIJ GEVEN GRATIS ADVIES AAN JOU EN JE LUISTERT NIET EENS!

Ja ik heb het tegen jou. Vriend, familielid, naaste. Fok jullie allemaal. Iedereen. De enige die vrijuit gaat is mijn moeder, maar zij zou me steunen zelfs als ik de prostitutie in zou duiken dus daar heb je ook niks aan. De rest heeft me alleen maar tegengewerkt. Ik heb geluidsopnames van vrienden aan wie ik in 2016,-17,-18 mijn ideëen gepitcht heb en die uitgebreid de tijd nemen om me uit te leggen wat voor een waanzinnige idioot ik zou zijn. En niet één keer, nee nee nee, keer op keer op keer. Met een passie en een overtuigingskracht waar je bang van zou kunnen worden. Maar ik werd niet bang.

Zou op de bank moeten liggen als een muthafuckin’ schitzo,
maar fok dat! dus ik flip zo en spit zo.

Nu ja. Nu wel. Nu valt er wat te snoepen en ik geef elke cent die binnenkomt even snel weer uit dus als je je handje ophoudt krijg je van mij een pepernoot. Maar who the FUCK cares about nu? Waar was jij toen er nog niks was? Toen ik je voor het eerste vertelde over dit project? Ik ben hier ondanks jou, niet dankzij jou. Ik ben Achilles die tegen de reus vecht in Troy, jij bent het dorpsjongetje dat mij mijn helm aangeeft. “The Thessalonian you’re fighting– he is the biggest man I’ve ever seen. I wouldn’t want to fight him.” “Well, my dear bloody irrelevant peasant baby boy, that is why no-one will remember your name”.

Tuurlijk, leuk man, een koffie-hut. Of een app! Let’s make an app! Een soort AirBnB, maar dan voor deze nutteloze consumententoepassing waar ik in een hackaton met mijn co-founders op ben gekomen. De papa’s en de mama’s geven een centje, leuke sponsoractie, een afspraak bij de bank en voilà: een balans. Vier jaar pizza’s vreten en marketingsessies met de twee enige Monthly Active Users later is het geld op en worden de sponsors met een laatste MailChimp newsletter van het trieste nieuws op de hoogte gebracht. Weer is er een veelbelovende startup gesneuveld – en al die jaren is er geen eurocent omzet gedraaid.

links is de pleuris rechts de tyfus die wacht.
Een visionair die het diepere zag,
maar die door diepe dalen ging tot ‘ie de top in handen had.

Vriend, ik ga je nog iets uitleggen, luister heel goed. Ik ben nog niet begonnen. Alles wat je nu ziet is gebouwd zonder kapitaal, zonder rijbewijs en zonder tijd, want ik werk nog voor de baas. Mijn handen zijn nog op mijn rug gebonden en ik heb mijn blinddoek nog op. Snap je? Geen crowdfunding, geen subsidies, geen business angels, geen friends family fools, geen prijzenpot, geen win-winlening, geen lening bij de bank en tot dit jaar zelfs geen injectie van mijn eigen zuurverdiende netto-geld. Als ik zou pitchen bij Dragon’s Den en ze zouden vragen hoeveel ik van mijn eigen spaarcentjes heb geïnvesteerd dan was het antwoord tot voor kort €0. Ik weet dat je het met je loonslavenbrein allemaal niet zo goed snapt, maar ik draai zwarte cijfers vanaf dag 1. Mijn omzet en mijn marge zijn hetzelfde cijfer. Ik heb geen variabele kost buiten transport. Mijn break-even punt was de dag dat ik mijn eerste klant nog een prettige dag wenste.

Geld scheppen uit het niets is binnen het tweedehandsboekenvak wel bekend. Ik heb conculega’s die mij rondleiden in hun magazijn en trots zeggen dat ze alles vanaf 0 hebben opgebouwd, dat ze nooit bij de bank hebben aangeklopt. Een gesloten antiquariaat heeft bij de eerste twee nulletjes al bedrijfstechnische uitdagingen overwonnen die in andere sectoren pas bij het vierde of vijfde nulletje opspelen. De truc is om deze economische superkracht op de juiste manier te voeden, een truc die talloze ondernemers hebben geleerd, onder wie Jeffrey Bezos.

Je doet me denken aan die hater laatst:
middelvinger in de lucht maar meerappen met de Baas.
Ze hebben er geen kaas van gegeten,
ABC hoofdstuk 1, laat het je weten.