Ik ga even meer uitleggen over de perimeters van dit project. Het is nu maart 2025, ik heb jarenlang, en dan bedoel ik 6 jaar ofzo, niks anders gelezen, geluisterd en geschreven dan over economie en daarna ook steeds meer over demografie en eigenlijk was ik het kotsbeu, daarnaast ga ik met een redacteur een boek schrijven over Vlaanderen voor Hollanders en moet ik in de gewoonte komen om dagelijks te schrijven. Ik heb ook een metertje met boeken over Vlaanderen die ik wil gebruiken voor dit project, dat dus eigenlijk het masterproject is, en “vlinder vangen” is meer een soort sidequest. Dus wat als ik in de maand maart nu eens heel veel ga schrijven over cultuurmarxisme en dat in een tekst giet en daar een literatuurstudie aan vast plak en dat volgens de regels van de kunst van academisch schrijven, zoals ik gebekt ben, of ja, naast deze blogs natuurlijk. Naast deze blogs heb ik ook ooit een scriptie of paper geschreven of wat ik dat als nederige bachelorstudent dan ook mag noemen. Dus dat is het eindresultaat, dat zou dus 31 maart af moeten zijn, uiteraard met behulp van AI want waarom zou je dat zelf doen anno 2025, het vuile werk bedoel ik dan, dit schrijven is het leuke werk dat doe ik zo met mijn vliegensvlugge vingers

Waarom over cultuurmarxisme? Mogen we dat eigenlijk wel zeggen? Mogen we eigenlijk wel iets zeggen? Dat. Ja, je mag alles zeggen, behalve de appel met de kennis van goed en kwaad. Ik kan wel even beschrijven wat mijn traject is geweest. Als braven jongen keek ik maar heel af en toe op geenstijl, ik was nog geen rechtse blogger zoals thans, dankzij Bruno de Struisvogel, dus ik keek maar heel af en toe met een schuin oog naar de rechtse hol van verderf om te kijken wat de top dogs van de nederlandstalige blogosphere en daar ging het het kunstmeisje en toen dacht ik, hé die ken ik, dat is Kate, ook uit Deventer afkomstig, even kijken en toen ben ik KIRAC beginnen te bingen. En nu moeten jullie weten, jongens en meisjes, ik binge NOOIT iets. Zelfs als een serie of zo leuk is dan nog kijk of luister ik nog steeds op een degelijk tempo alles maar dat ik op twee dagen de hele catalogus heb gekeken of geluisterd, of hoe je dat ook moet noemen als je op je werk met oortjes content aan het opsouperen bent, nooit. Maar nu dus wel! En toen was de serie op en betalen voor toegang ja sorry maar dat is een brug te ver, zelfs KIRAC ga ik niet mijn onverdeelde support geven door ‘lid’ te worden gadverdamme dus toen ben ik alles eromheen gaan bingen, de gesprekken in de Balie, interviews, het debacle met Michel Houllebecq en dan is het meest fantastische als je ook uitstekend Frans verstaat want dan zie je ook die andere laag, namelijk l’ecrivain die door het stof kruipt op de Franse televisie om uit te leggen dat ie zich ongelofelijk heeft laten pakken in Amsterdam en dat hij een rechtszaak voert omdat hij zo graag seks wou. Grappig.

Toen, stap 2, in die KIRAC-universe, waar 99,9% van de bevolking nog nooit van gehoord heeft, in die fandom speelt Michiel Lieuwsma een grote rol als interviewer van iedereen rond de rechtszaak van de grote schrijver Houllebecq die het opneemt tegen de trolls van KIRAC. Dus toen ben ik die beginnen luisteren, of nou ja, zoals dat gaat met podcast, jarenlang hik je er tegenaan, vind je die Lieuwsma enorm irritant en dan stillekesaan raak je eraan gewend en zit het in je systeem, totdat je alle poortjes en deurtjes van een podcastmaker wel hebt gezien omdat je er vele honderden uren naar hebt geluisterd en dan ga je door naar de volgende podcastmaker. Dit is, in een notendop hoe een ervaren podcastluisteraar die rustig 8 uur op een dag podcast luistert, hoe hij dat doet. Je weet dat er een podcast is die je zou moeten luisteren, je hebt 2, 3 podcasts geluisterd waarin je je kapotirriteert, op een gegeven moment geef je je eraan over, en dan, aan de andere kant van de lijn ben je, wat is het, een paar honderd uren luisteren verder en dan heb je het ook wel weer echt gehad. Joe Rogan, al zijn stokpaardjes ken ik van binnen en van buiten. De man is fantastisch, jammer dat hij op de valreep toch achter Trump is gaan staan, vind ik, maar buiten dat, ja, toch de grote man van het medium. Honderden uren, zou het duizend kunnen zijn? Waarschijnlijk, maar uiteindelijk komt hij je de neus uit. En dan die Lex Fridman. Man, wat een irritante snotaap, en dan, toch, beginnen luisteren. Dus zo gaat dat. Marc Maron vond ik eigenlijk vanaf de eerste episode al wel leuk. En dan dus Lieuwsma, waarom zou die niet in dit rijtje thuishoren? Voor mij wel, geen probleem.

En dan leer je dus vanzelf veel bij over cultuurmarxisme, wat we dus voor de veiligheid de Vlinder noemen. Vechtsport en jagen met pijl en boog zijn niet persé mijn interessevelden, maar dankzij Joe weet ik er alles van, en zo ga je via een podcastmaker nieuwe dingen leren kennen en op een gegeven moment liet Lieuwsma de naam “James Lindsay” vallen, en toen waren we vertrokken.

Nu. Ik ga Lindsay introduceren op de wijze waarop een troll een hogere troll introduceert. Met die worship emoji van Hyves

Waarom? Dat is wat wij trollen doen als we onze hogere moeten erkennen. Ik werd zelf ook geworshipped omdat ik met een trollaccount de krant had gehaald, namelijk De Morgen, een fort, een kasteel, feitelijkheid alom, en met mijn facebookaccountje bereik ik hun website. Waarom, omdat ze achterlijk zijn, dat is waarom. De journalisten bedoel ik dan. Die zitten op hun redactie de hele tijd op facebook te scrollen en dan zien ze een event langskomen van ene ‘Tomme de Visser’, die naar aanleiding van iets dat Baudet heeft geroepen over dat hij niet zou mastruberen daar op reageert en dan die reactie daarop is in de vorm van een geschreven tekst die is gegoten in de vorm van een ‘Facebook-Event’ en omdat Tommie 5000 vrienden heeft die allemaal meer vrienden wouden komt het geloofwaardig over en dan zo geloofwaardig dat De Morgen zijn geloofwaardigheid graag door het toilet spoelt. Ja en daar doe je het voor. Missie geslaagd.

Maar dat journalisten allemaal achterlijk zijn en dat ze niet opgewassen zijn tegen de volledige vrijheid van informatiestromen door de komst van het internet, dat is één ding. Een laag hoger is, als de redactie, het fort, de vesting, van een wetenschappelijk tijdschrift zich laat trollen. Want ja, een krant, dat is een dagblad, die moeten posten posten posten en ze moeten meerennen met de waan van de dag dus dat er troll tussen binnenglipt dat is natuurlijk knap van mezelf, maar nog knapper is als je als troll binnenglipt bij een wetenschappelijk tijdschrift.

Waarom? Ik zal je zeggen waarom. Omdat in dat pyramidespel van die wereldwijde academische wereld er maar één doel is: gepubliceerd worden in een wetenschappelijk tijdschrift. Er zijn wereldwijd 8 miljoen wetenschappers die publicaties en citaties met elkaar vergelijken zoals mensen in de privésector loonstrookjes vergelijken. Dit is het doel in hun leven, hun levensdoel. Zij hebben niets anders, geen voetbalclub, geen vrouw en kinderen alleen maar publiceren in een tijdschrift dat zou het leven van een nederige doctorandus vervolmaken en dan komt James Lindsay eraan en die kraakt de code, hij trollt de wetenschappelijke tijdschriften. En ja, dat is anders dan Diederik Stapel die fraudeert, want dit is geen fraude, dit is gewoon snappen waar het EIGENLIJK om draait op de redactie van die wetenschappelijke tijdschriften. Wat is de hoofdzaak, wat is de bijzaak.

De Morgen had eigenlijk moeten koppen ‘Nederlander plaats post op Facebook…’ want ik heb just niks georganiseerd en als ik het niet ben dan vraag ik me af welke Nederlander ze bedoelen in dat artikel. Dus ja de Persgroepleden staan nu allemaal zelf in hun blote piemel van oh dat leek zo makkelijk gewoon een event voor waar aannemen en dan elke dag gaan we een factcheck doen want wij weten wel wat de waarheid is en waarom zou je jezelf niet fact checken stelletje achterlijke idioten. Dus wat is hier de hoofdzaak? De hoofdzaak is, als er naar aanleiding van een krantenartikel van je eigen krant iets gebeurt, of lijkt te gebeuren in de echte wereld, of in de Facebook-wereld, of in de X-wereld, dan schrijf je daar over. Dat is de hoofdzaak. Waar zit die respons? Wie is de koning van wezel (ezel, ezel, ezel)

Wat is de hoofdzaak van wetenschappelijke tijdschriften? Waarom kon Lindsay zijn ‘research’ waarin wordt bewezen dat de penis als construct de klimaatverandering veroorzaakt geplaatst krijgen? Omdat hij weet waar de sociale wetenschap eigenlijk om draait. Het feit dat hij gepubliceerd is, is het bewijs dat hij dat weet. Van wie wil je leren daytraden? Van iemand die heel veel boeken over de economie heeft gelezen en mensen kent die voor een bank werken of van iemand die 10.000.000 heeft verdiend met daytraden en begonnen is met 100? Van wie wil je leren hoe je gepubliceerd wordt in een wetenschappelijk tijdschrift? Van iemand die al 40 jaar probeert om gepubliceerd te worden of van iemand die met twee vingers in de neus een nepstudie over een belachelijk onderwerp zonder een centimeter daadwerkelijke research maar gewoon met een woordenbrei met de juiste woorden langs al die peer-to-peer reviewers researchers heeft geloodsd?

Zeg het maar.

Dus daarover gaat deze serie.