Het eerste slachtoffer van een oorlog is de waarheid. Het is een tegelwijsheid die mij nooit veel heeft gedaan. Net als een volk dat voor tirannen zwicht verliest meer dan lijf en goed dan dooft het licht. Het zal wel waar zijn, ik kon er niks mee. Allemaal goedbedoelde waarschuwingen die moeten voorkomen dat er ooit nog minderheden vergast gaan worden. Maar nu er wieder da ist beginnen deze volkswijsheden vorm te krijgen. Maar wie ist er, en waar ist er precies?

Of is het een sie dit keer? En zo ja, is het dan Merkel of Le Pen? Of is het gewoon Poetin, die de Krim al zonder slag of stoot heeft geanschlusst en total warfare hip en happenning maakt. Erdoğan heeft de snor al en hij zuivert zijn land met overdonderend succes van vrije pers en internet, terwijl hij ondertussen de Endlösung der Kurdenfrage aan het bedenken is. Over het oppoetsen van minderheden kan Netanyahu dan weer meepraten: hij heeft de Palestijnse kwestie al zo goed als opgelost en met de continue dreiging van al dan niet nucleaire vernietiging houdt hij zijn Jugend keurig binnen de muren van de kazerne. Of moeten we het dichter bij huis zoeken en komt het nazisme tegenwoordig in de vorm van de totalitaire Islam; zijn alle moslims NSB’ers die hun bomvest doen springen als Her Kalief de tijd juist acht? Misschien is de Islamitische Staat ook maar een pop in handen van de golfstaten, die behalve de Islam ook het voetbal beheersen, en met vrijmakende arbeid voetbalvelden bouwen met de botten van Ausweislosen. Dan hebben we het nog niet gehad over de kleinere Adolfjes, die in eigen land rassenleer en Kristallnacht prediken, terwijl Socialisme, Europa en Islam op eenzelfde wonderbaarlijke manier aaneen worden gevlochten als Communisme, Kapitaal en Jodendom in de jaren ’30.

Dus waar is ze, de waarheid? Onthullingen over oliedeals en vliegtuigrampen doen haar als een flipperkastballetje alle kanten op ketsen. De flipperkast is Facebook en onze hoofden zijn de inzet. Propagandamachines van alle betrokken partijen werken op volle toeren, onafhankelijke journalistiek lijkt nooit te hebben bestaan. Het eerste slachtoffer van de oorlog is gevallen en zonder begrafenis diep onder de grond weggestopt. Het licht is gedoofd, de film gaat verder in zwart-wit.