In het boek ´Not That Kind of Girl´ heeft Lena Dunham, de bedenker van Girls, een hoofdstuk gewijd aan een hobby die ze had toen ze net studeerde. Ze ging met mannen naar bed zonder seks te hebben. Nu zal dit voor maagden en homo´s misschien vreemd in de oren klinken, maar Lena Dunham is niet de enige vrouw met deze hobby. Ik gok dat in de helft van de one-night-stands de dame in kwestie op het allerlaatste moment afziet van het schijnbaar onvermijdelijke en het bij kussen en knuffelen laat. Blijven slapen betekent in de heterowereld soms dus inderdaad gewoon blijven slapen.

Blijven slapen is voor mannen niet altijd een prettige ervaring. Als er voor het slapen gaan geen handmatig compromis is gesloten dan blijft de man achter met pijnlijke ballen. Na soms wel uren voorwerk zijn de zaadproducerende organen in een staat van nucleaire hoogvoltage geraakt, en het feit dat de stimulus nietsvermoedend tegen het orgaan ligt te snurken maakt de situatie er niet prettiger op. Er zit dan niets anders op dan eventjes naar de badkamer te vluchten om de kokende melk over te gieten in de dichtsbijzijnste toiletpot of wasbak en daarna opgelucht de lepeltjeshouding terug in te nemen.

Waar deze voorkeur voor een droge nacht precies vandaan komt zal een mysterie blijven. Natuurlijk heeft dat ene moment in de maand ermee te maken, maar die vlieger gaat niet altijd op. Wat de reden precies is maakt eigenlijk ook niet uit, de man heeft zich erbij neer te leggen. Doet hij dat niet en negeert hij het rode sein, dan begaat hij een misdrijf. Een misdrijf waar hij zich zelf niet van bewust is misschien, en een misdrijf waar hij zich misschien ook nooit bewust van zal worden, maar een misdrijf evengoed.

Verkrachters verschuilen zich niet in de bosjes om onschuldige meisjes van hun fiets af te trekken. Verkrachters fietsen hoffelijk met het meisje mee naar huis zodat ze niet alleen gaat, worden vervolgens door het meisje zelf mee naar boven gevraagd en luisteren heel eventjes niet als ze zegt dat de grens is bereikt.