In 1945 is West-Europa veroverd door het Amerikaanse leger. De troepen zijn nooit verdwenen en hebben tientallen bases verspreid over het continent. Van de grote West-Europese landen heeft alleen het Frankrijk militaire soevereiniteit kunnen behouden. De aanschaf van de Joint Strike Fighter is geen vrije keuze, het is de retributie die de veroverde gebieden aan de Home of the Brave moeten betalen.

De bases van de US Army, US Navy, Marine Corp, Air Force en Coast Guard liggen hoofdzakelijk in Duitsland, Italië, België en het Verenigd Koninkrijk en verspreid over het Middellandse Zeegebied. Frankrijk heeft geen Amerikaanse militaire bases omdat de naoorlogse president Charles de Gaulle zich hier tegen heeft verzet.

De baas van de Amerikaanse troepen in Europa (EUCOM) is Curtis ‘Mike’ Scaparotti. Hij is ook één van de hoogste NAVO-officieren, naast ‘chief civil servant‘ Jens Stoltenberg.

Joint Strike Fighter

De Joint Strike Fighter wordt in verschillende fases door de strotten van de veroverde gebieden geduwd. Houd hierbij rekening met het feit dat hoewel de democratische, civiele regering betaalt voor de aanschaf van de in Amerika vervaardigde vliegmachines, de toestellen uiteindelijk indirect onder bevel van de US Air Force komen te vallen.

Nederland was als Level 2 partner tien jaar geleden aan de beurt. Hoewel de man met de roze stropdas zich openlijk tegen deze schending van soevereiniteit heeft verzet lag de weg naar het wegslurpen van luttele miljarden euro’s na zijn vroegtijdig overlijden open.

België heeft pas in 2018 de rekening van Uncle Sam gepresenteerd gekregen. Frankrijk probeerde nog te tussen te komen met de Rafale, maar het gastland van de NAVO stond voor een voldongen feit. De Belgische militaire top had de deal al in 2013 beklonken zonder de civiele regering ervan op de hoogte te brengen.  Of, zoals Ramstein, wiens naam is afgeleid van een US Air Force basis in Duitsland, het zou verwoorden: “We’re all living in America”.

Conclusie en aanleiding

Het onderwerp van de aanwezigheid van Amerikaanse bases in Europa begon mij deze zomer te dagen. Op vakantie in Rome ontmoette ik een Amerikaanse marinier in een bar die vertelde over zijn wereldreizen, mede mogelijk gemaakt door de US Military – naast pensioen- en ziekenfonds ook het grootste reisbureau van het land. Ik had toen al vaker Amerikanen ontmoet die in Duitsland gelegerd waren (geweest). Op het vliegveld terug zag ik een medereiziger met een petje van één van de strijdkrachten: de vlucht Rome-Brussel is feitelijk een luchtbuslijn tussen twee centra van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Europa.

Het is fout om te denken dat West-Europa in mindere mate bezet gebied is dan Zuid-Korea of Afghanistan. Soevereiniteit is ver te zoeken en vrede misschien ook wel, voor wie al het islamterrorisme op een rijtje zet. Wie West-Europa bekijkt door de bril van GI Joe ziet een regio die na Fascisme en Communisme bedreigd wordt door oprukkend Islamisme en voor wie de aanschaf van een paar vliegtuigen een meer dan redelijke compensatie is voor de decennia van vrede en veiligheid die ze dankzij de Amerikaanse hegemonie mogen genieten.

Meer lezen?

• ttps://erwt.org/2016/06/12/over-eurocentrisme/
• https://erwt.org/2015/12/07/het-eerste-slachtoffer-is-gevallen/
• https://erwt.org/2015/03/03/machinegeweren/
• https://erwt.org/2016/02/19/doe-het-davutoglu/