Bart de Wever is de partijleider van de grootste partij van Vlaanderen en burgemeester van Antwerpen. Daarmee is hij de machtigste politicus van Vlaanderen en de onderkoning van België. Walen noemen hem Le Diable, omdat zijn partij een uitgesproken separatistische agenda heeft. Nederlanders zien hem aan voor de Belgische Geert Wilders, maar dat is wat kortzichtig. Extreemrechtse roeptoeterij vinden we in Vlaanderen bij het Vlaams Belang. Toen België nog niet de facto was opgesplitst kon voorloper Vlaams Blok op veel stemmen rekenen. Regeringsdeelname was echter uitgesloten. Vóór iedere verkiezingsronde beloofden alle partijen plechtig nooit met het Vlaams Blok te zullen regeren. Dit heet het Cordon Sanitaire. Decennialang heeft deze partij vanaf de zijlijn België doen barsten met geschreeuw en provocatie, totdat de partij wegens racisme is opgeheven. Phillipe Dewinter ging verder als Vlaams Belang, maar de kiezers gingen voor dikke Bart, de slimste mens ter wereld.

 Inmiddels is De Wever zo dik niet meer en ook de titel De Slimste Mens ter Wereld is al een paar keer doorgegeven. Deelname aan het populairste programma van het land is wel de springplank geweest voor het succes van zijn partij, de Nieuwe-Vlaamse Alliantie (N-VA). Als een schaakgrootmeester brengt De Wever op de juiste momenten electoraal gunstige standpunten naar voren en schuift hij met partijkopstukken over het Vlaamse schaakbord. Ruim voor verkiezingen verhuizen N-VA’ers naar gemeentes waar ze kans maken op het burgemeesterschap, zodat ze van daaruit de machtspositie van de partij en dus van De Wever kunnen vergroten. Vergeet niet dat Belgische politiek een spel is van vele petjes en dat alles draait om de juiste combinatie van gewonnen posities in de vele parlementen. De partijvoorzitter is de schaker die bepaalt wie welke functie gaat bekleden. De minister-president van Vlaanderen mag dan Geert Bourgeois heten, iedereen weet dat zijn partijleider aan de touwtjes trekt.

 Wat De Wever gemeen heeft met Wilders is dat zij beiden bekend zijn om ‘Marokkanenuitspraken’, maar deze zijn wel van een andere orde. Waar Wilders zijn fans in hypnose heeft gebracht en heeft laten scanderen dat ze minder Marokkanen willen heeft De Wever ooit op televisie gezegd dat Berbers relatief vaak opduiken in de criminaliteitscijfers. De ophef was groot, want de marges zijn klein als het om racisme gaat. Diezelfde week is hij in gesprek gegaan met de gemeenschap om de schade te beperken. Zoiets is voor Wilders ondenkbaar. De NV-A is dan ook vooral een partij van Law and Order. Bart de Wever doet niets liever dan met soldaatjes spelen in de stad waarover hij heerst, onder het mom van terrorismebestrijding. Het zal voor flaminganten misschien niet fijn zijn om te horen, maar Bart de Wever is een ordinaire machtspoliticus. Als hij vandaag het aanbod krijgt van het dictatorschap in -ik noem maar iets- de Congo, dan is hij morgen weg en dan is hij overmorgen dat hele Vlaanderen al lang vergeten.

‘De Wever’ is een hoofdstuk uit het te verschijnen boek Vlaanderen voor Hollanders. Voer hieronder een e-mailadres in als u hier interesse in heeft.