Ik realiseerde me pas hoe fucked wij Millenials zijn toen ik iemand van de ING hoorde zeggen dat huizenbezitters in Nederland iets moesten doen met hun hypotheek. Met die stijgende rente is het toch wel belangrijk om “daar nog eens naar te kijken”, zei hij, en toen hoorde ik iets raars. “…dat je je erop voorbereidt van nou, ik betaal nu 400 euro, dat kon wel eens 600 euro worden…”

Pardon? Ik wist wel dat huizenbezitters minder betalen dan huurders in Nederland, en dat er zoiets is als de Hypotheekrenteaftrek waardoor het ‘aantrekkelijk’ is om te kopen, maar ik was toch wel even met mijn oren aan het klapperen toen ik keiharde maandlastcijfers achteloos uit de mond van een bankier hoorde komen.

VIERHONDERD EURO PER MAAND? Zijn dat de stroggels van Boomers en Gen X’ers? Dat zijn bedragen die wel héél ver afliggen van de dimensies in mijn bubbel van generatiegenoten.  Ik ben gewend spekkoper te zijn, want wij betalen ‘maar’ 800 euro per maand aan huur, als tweeverdieners. Ha! Maar wat is deze planeet waar een verhoging naar  ocharme  €600 per maand zorgwekkend is? 

Ik had hetzelfde gevoel toen ik Belgische vakbondslieden zag staken voor een minimumpensioen van €1500 netto. Excusez-moi? MINIMUM–pensioen? Dat is mijn nettoloon! Dus de X’ers en de Boomers vinden dat zij recht hebben op mijn loon als ze stoppen met werken?  En als ze het niet krijgen, dan rijden de treinen ook niet. Wat voor verwende kleuters zijn het eigenlijk?

En trouwens, wat gaan ze eigenlijk doen met al dat geld? Hun goedgevulde spaarrekening nog meer bijvullen? Nog maar eens een reisje boeken? Vijfhonderd euro per maand aan de kapper geven? (“Wat is daar mis mee? We hebben toch hard gewerkt?“)

Millennial, het maakt niet uit of je zelfmedelijden hebt of niet. Je bent fucked. En natuurlijk weet je het, maar het is erger dan je denkt. De uitwerking verschilt per land: België heeft de mierzoete pensioenen, Nederland heeft de Hypotheekrenteaftrek, de geëxplodeerde huizenmarkt en de studieschulden. Maar het effect is dezelfde: een steeds groter wordende generatiewelvaartskloof.

Demograaf Nicholas Eberstadt noemt ons de ‘Unlucky cohort’. Wij zijn de laatsten die voor de welvaartstaat betalen en de eersten die er niets voor terug krijgen.  De helft van de Millenials weet heel goed dat er geen pot met goud op ze wacht, de meeste X’ers en Boomers doen alsof hun neus bloedt. Dus ik zal het maar zo zeggen: de laatste Belg die pensioencentjes van de staat krijgt is geboren tussen 1975 en 1985. Het is een wilde gok, maar het zal er niet ver naast liggen. Iedereen die daarna is geboren, beginnend bij de Millennials, krijgt niks, maar betaalt wel.

In Nederland nemen de effecten van de generationele transferunie al hallucinante vormen aan, met de wooncrisis en natuurlijk de ‘flexibilisering van de arbeidsmarkt’, waardoor de meeste Millennials überhaupt niet meer weten wat dat is, pensioen.

We zien het Mattheuseffect in werking.

“Want wie heeft zal nog meer krijgen, en wel in overvloed, maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij heeft nog worden ontnomen”.

Mattheüs 25:29

Als Millennial zijn we gewend om bescheiden te zijn de schuld vooral bij onszelf te zoeken. We zijn de werkloze die geen uitkering durft te vragen omdat er mensen zijn die het nog moeilijker zouden hebben. We houden ons liever bezig door broodkruimels voor de stadsduiven bij elkaar te sprokkelen, want zij hebben het ook koud in de winter. Ondertussen zitten de X’ers en de Boomers met hun dikke vette electorale ass op de bevolkingspiramide en schuiven de ene na de andere fiscale taartpunt naar binnen. 

Maar dat beeld, klopt dat wel? die X’ers en de Boomers en die Millenials, die zijn toch familie van elkaar? Straks gaat de oudere generatie dood en dan krijgen de Millenials een dikke erfenis, niks aan de hand. Maar is dat dan het verdienmodel van de toekomst? Gewoon als een hond braaf bij de deur van de supermarkt wachten tot het baasje klaar is met boodschappen doen? De konten likken van papa en mama, zodat je een ‘pensioen’ krijgt rond je zestigste en tot die tijd maar watertrappelen en om zakgeld bedelen alsof je elf bent?

Het is overal hetzelfde liedje: België, Nederland, de VS, het VK.. En laten we het alstublieft niet hebben over Japan, waar het oudere broertje van de Millennial bezwijkt onder de druk van de hele samenleving die hij op zijn schouders moet torsen. Millennials aller landen, verenigt u. Leer van de activistische Gen Z (“How Dare You!”) en stop met in de koplampen te kijken als een verstijfd konijn .