Kort essay over Mensenrechten

Democratie en mensenrechten worden vandaag gezien als het fundament van de westerse beschaving. Deze ideeën zouden sinds de Franse Revolutie een gestage groei hebben doorgemaakt, totdat ze na de Tweede Wereldoorlog gemeengoed werden in internationale gemeenschappen zoals de Europese Unie en de Verenigde Naties.

Weinig mensen realiseren zich echter dat er zeker geen sprake was van gestage groei, maar eerder van een slingerbeweging.

De manier waarop we naar moraal kijken wordt bepaald door de laatste grote oorlog. Zo wordt de periode waar we nu in leven bepaald door de Tweede Wereldoorlog. We zien de Franse Revolutie en de daaropvolgende periode van (gewelddadige) verspreiding van de burgerrechten, de Code Civil of Code Napoleon, in een positief licht.

In de periode tussen de Franse Revolutie en de Tweede Wereldoorlog was het perspectief echter omgedraaid: democratie en mensenrechten waren gevaarlijke termen. In Europese landen werden koningen geïnstalleerd en internationale samenwerking was een verstandhouding tussen de soevereine staten die door deze koningen werden belichaamd. Er was sprake van ongelijkheid in klasse en ras.

Direct na de Tweede Wereldoorlog keerde het perspectief en werden de waarden van de Franse Revolutie in ere hersteld. De VN en de Europese Unie vertaalden de Code Civil in hun respectievelijke contexten (Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en Europees Verdrag van de Rechten van de Mens) en dit wordt nu beschouwd als het fundament van de Westerse beschaving.

Vond je deze blog te kort?


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s