Kijk, het verschil tussen Holland en Vlaanderen is heel simpel uit te leggen. In Vlaanderen rijden ze met dure auto’s op een goedkoop wegdek en in Holland rijden ze met goedkope auto’s op een duur wegdek.

Het verschil is dat een Vlaming met liefde toegeeft dat zijn wegdek inderdaad op niets trekt en dat zijn land één grote mop is, maar dat een Hollander nooit zal toegeven dat hij een met armoede zaaiende calvinist is. Nee, zo zal de Hollander betogen, zijn bescheiden carroserie is een teken van moderniteit. Hij is juist zo betrokken met het milieu en geeft juist niet om materiële rijkdom en daar zou de rest van de wereld nog veel van kunnen leren. Dat is gewoon kinderachtig. Dat die lompe Hollanders nog proberen om hun armzaligheid zo te verkopen dat de rest van de wereld er iets van kan leren.

Milieu of geen milieu, de Vlaming heeft zijn wagen nodig om op het werk te geraken, want rijdende treinen bestaan niet in België. Bovendien, de bedrijfswagen heeft hij gekregen van zijn werkgever, daar is hij niet zelf tussengekomen. Het werk kan zich dan weer verschuilen achter het feit dat de arbeidsmarkt zo krap is dat ze wel met BMW’s en Audi’s moeten smijten om concurentieel te blijven in de ‘war on talent’. Een werkgever die in zee gaat met Tesla, om toch iets te doen aan die klimaatopwarming, mag met een vette grijns in het sectorkrantje.

De baas rijdt zelf in een Porsche van de zaak. Dat is logisch. Als het personeel met een BMW rijdt dan moet de baas wel een Porsche krijgen. Rijdt het personeel met Porsche, dan moet de baas overschakelen op een Bentley, of als hij echt veel bier gebrouwen heeft op een Rolls Royce.

De auto is het fort van de Vlaming, zijn rijdende bunker, zijn tank. Vanaf zijn bestuurderszitje kijkt hij neer op al die immigranten en Hollanders in hun speelgoedautootjes. De marginalen die laag bij de grond in een sportwagen zitten, met hun gepersonaliseerde nummerplaten, zijn ook zijn blik niet waardig. De bestuurders die op ooghoogte zitten zijn op zijn niveau. Niets is leuker dan kei-hard op te trekken als het stoplicht op groen springt, om te laten zien hoe snel zijn auto kan optrekken. Of dacht je dat die Tesla echt om milieuredenen was aangeschaft? De snelheidsboetes zijn voor de zaak, daar mogen administratief bedienden papierstapeltjes van maken zodat een paar jaar later advocaten en gerechtsdeurwaarders onderling mogen bedisselen of het nu echt nodig is om de zaak te sluiten omwille van een paar onbetaalde verkeersboetes.

Het jaarlijkse Autosalon is één van de weinige keren dat de Vlaming verleid kan worden om de Ring van Brussel langs de verkeerde kant te verlaten. Op een steenworp van het Atomium, in de hallen waar 1958 de Wereldtentoonstelling werd gehouden, vindt het hoogtepunt van de automobilieën plaats. Het lijkt een beetje op de AutoRAI in Amsterdam, behalve dat het niet is afgelast wegens teruglopende bezoekersaantallen en uitblijvende autoproducenten. Qua enthousiasme is het Autosalon te vergelijken met de Huishoudbeurs. Terwijl in Brussel koningen, sjeiks en ambassadeurs over de rode lopers naar hun nieuwe wagens worden begeleid zijn de Nederlandse huisvrouwen in Amsterdam op jacht naar de goedkoopste WC-borstel en de gratis hapjes. Misschien is dat nog een duidelijkere manier om het verschil tussen de gierige Hollander en de bourgondische Belg in één beeld te vatten. Vroem!