De politie is belast met de handhaving van de openbare orde en heeft het geweldmonopolie om deze taak uit te voeren. Dit is het fundament van een soevereine staat en aangezien wij het uiteenvallen van de soevereine staat en het idee Nederland bespreken wordt het tijd om het over ordehandhaving te hebben. Terwijl de zorg met een bezuiniging overging naar de gemeente is tegelijkertijd de politie met een bezuiniging genationaliseerd. Het gezag over de politie is overgegaan van de burgemeester naar de minister van Veiligheid, die ook minister van Justitie is geworden. De nationale politie is overbelast, onderbetaald en de reorganisatie duurt langer en kost meer dan voorzien, terwijl de veiligheidsvraagstukken zich opstapelen. Er ontaat ruimte aan de onderkant en die ruimte wordt ingenomen door BOA’s.

De Buitengewone Opsporingsambtenaar (BOA) was oorspronkelijk een functionaris die namens de overheid een specifieke controletaak had. Parkeerwachters, visopzichters en schoolinspecteurs waren boa’s. De boa is in korte tijd geevolueerd van sullige ambtenaar tot volledig uitgeruste beveiliger die niet van een agent te onderscheiden is. Alleen het dragen van vuurwapens moet nog van de politie worden losgeweekt om de taak van ordehandhaving volledig te kunnen vervullen. De burgemeester heeft zijn ogen en armen weer terug.

Er is één type boa dat onze bijzondere aandacht verdient, namelijk de NS-boa Service en Veiligheid. Deze boa is eigenlijk niet eens ambtenaar, want de NS is een bedrijf dat als het budgetair zou moeten door een multinational van de Nederlandse staat overgekocht zou kunnen worden. De NS is in 2014 begonnen met het afsluiten van haar stations met toeganspoortjes, die alleen opengaan als iemand er een chipkaart tegen houdt. Daardoor is het terrein van de NS (treinen en stations en alle voorzieningen die daarbinnen vallen) afgesloten van de buitenwereld. Op dit terrein geldt niet de wet maar de reizigersvoorwaarden, geldt niet de identiteitskaart maar de OV-chipkaart en is niet de politie maar de NS-boa Service en Veiligheid verantwoordelijk voor de openbare orde. De drie voorbeelden zijn niet de juridische werkelijkheid: de wet geldt, een ID-kaart is verplicht en de spoorwegtak van de nationale politie is nog altijd ergens aanwezig. Dit is enkel wat meer en meer de praktijk aan het worden is. De NS-boa is pas twee jaar actief en bestaat pas vier jaar wettelijk, maar is nu al alomtegenwoordig. Nadat de poortjes afgesloten waren is er een flinke campagne begonnen om het bestaan van de private politie te verantwoorden: foto’s van verminkte conducteurs moesten de reiziger sensibiliseren voor de komst van de NS-boa met handboeien en pepperspray. Dat is ruimschoots gelukt, ze zijn erin getrapt.

Zo is er in twee jaar tijd een staat in een staat ontstaan: het NS-domein. De NS doet er alles aan om binnen de poortjes absolute veiligheid te garanderen. De camera’s zullen iedereen die in de meest letterlijke zin van het woord uit de pas loopt aanmerken en de combinatie van reizigersinformatie en gezichtsherkenningssoftware zorgt ervoor dat de NS haar reizigers eindeloos veel beter kent dan de Nederlandse staat haar burgers. Zo ontstaat er een steriele science-fiction wereld tussen de poortjes die op termijn wellicht op meer vertrouwen kan rekenen dan Nederlandse staat, als dat doel inmiddels niet al is bereikt. Zolang de treinen op tijd rijden hebben de Nederlandse schapen niets aan te merken op hun favoriete vervoerder.

Meer lezen?

1. Nederland in Verval: de NPO
2. Nederland in Verval: de Gemeente
3. Nederland in Verval: de Turk
4. Nederland in Verval: De Outlaw Motor Clubs
5. Nederland in Verval: de Holocaust onder Ouderen